یکی از مهمترین علل مصدومیت های نواحی زانو و مینیسک و رباط صلیبی قدامی و خلفی، سر توپ زدن است؛ منتها سر توپ زدن توسط بازیکن های تخریبی و دریبلر، امری اجتناب ناپذیر است و این دست از بازیکنان در مواقعی مجبور به استفاده از این روش برای گمراه کردن و دریبل کردن حریف هستند تا بتوانند برای تیم خود ایجاد موقعیت کنند. این روش یکی از سبک های دریبلی متداول در بین وینگر ها و مهاجمین کناری است؛ حال این سوال مطرح میشود که بازیکن چطور باید حرکات سر توپی را انجام دهد که آسیب نبیند؟ و همچنین چه نوع تمریناتی برای این پیشگیری از مصدومیت در این روش دریبلی، لازم و ضروری است؟