همانطور که می دانیم، وقتی نورون تحریک می شود، اختلاف پتانسیل الکتریکی به طور ناگهانی تغییر می کند و درون نورون برای لحظاتی مثبت تر از خارج آن می شود. با بازشدن کانال های دریچه دار سدیمی، نفوذ یون های سدیم به درون نورون از طریق این کانال ها اتفاق می افتد، تا جایی که اختلاف پتانسیل الکتریکی به +30 میلی ولت می رسد. سپس کانال های دریچه دار پتاسیمی باز شده و یون های پتاسیم از نورون خارج می شوند تا حدی که در پایان پتاسنیل عمل، اختلاف پتانسیل الکتریکی افت شدیدی پیدا می کند (حتی منفی تر از پتاسیل استراحت؛ یعنی منفی تر از 70- میلی ولت). یعنی اگر به منحنی پتانسیل عمل بنگرید، متوجه خواهید شد که اختلاف پتانسیل الکتریکی کمتر از 70- میلی ولت است.( عکس را مشاهده کنید ) که کتاب به این حالت این گونه، به طور غیر مستقیم اشاره کرده: " در پایان پتانسیل عمل، غلظت یون های سدیم و پتاسیم در دو سوی غشای یاخته، با حالت آرامش تفاوت دارد. فعالیت بیشتر پمپ سدیم-پتاسیم موجب می شود غلظت یون های سدیم و پتاسیم در دو سوی غشا دو باره به حالت آرامش بازگردد." تذکر: متن بالا، متن خود کتاب است. خب پرسش اینجاست: پمپ سدیم-پتاسیم به ازای هربار فعالیت 3 یون سدیم(3بار مثبت) را از نورون خارج کرده و 2 یون پتاسیم(2بار مثبت) را وارد یاخته می کند، با کمی دقت در می یابیم که نتیجه فعالیت پمپ-سدیم پتاسیم منفی تر کردن(یک بار منفی تر) داخل نورون و مثبت کردن خارج آن است. حال چگونه درحالی که پمپ سدیم-پتاسیم در حال منفی تر کردن درون نورون است و دارد اختلاف پتانسیل الکتریکی را منفی تر می کند، در منحنی پتانسیل عمل دوباره به حالت استراحت بازمی گردد؟
