در کدام گزینه نقش کلمات مشخص شده، کاملا درست نوشته شده است؟ 1) خویشتن را خوار مدار ! زیرا در این روزگار چشم و چراغ ایرانی (خویشتن: مفعول، ایرانی: مسند) 2) خدای بزرگ ، پشت و پناه تو و میهن ، تو و جانت بی گزند و میهنت آبادان (پشت و پناه: مسند، بی گزند: صفت) 3) ای فرزندم ! مرا کمترین گمانی نیست که تو ایران را دوست می داری ( گمانی: مفعول، ایران: مفعول ) 4) هر آینه، می دانم که هر کس ایران را به درستی بشناسد، دل بدان خواهد باخت (ایران: مفعول، دل: مفعول)
نقش کلمات در عبارات: خویشتن را خوار مدار! زیرا در این روزگار چشم....
پاسخ ها: {{ repliesNum }}
پاسخ انتخاب شده
در پاسخ به: {{ reply.reply_to.name }}
در پاسخ به
این پیام حذف شده است.