سکوت شب، آغوشی بی‌انتها که بغض‌های ناگفته را در خود پنهان می‌کند، نجوایی ملایم که زخم‌های دل را آرام می‌بخشد، و سایه‌ای مهربان که اشک‌های خاموش را در تاریکی می‌پوشاند. در سکوت شب، خاطراتی که فراموش شده‌اند، دوباره جان می‌گیرند، نجواهایی که سال‌ها خاموش مانده‌اند، آرام در گوش باد زمزمه می‌شوند. مه ملایم روی زمین می‌نشیند، گویی ردپای احساسات گمشده را در آغوش می‌کشد، و تاریکی شب بی‌صدا پناهی می‌شود برای دل‌هایی که از هیاهوی روز گریخته‌اند. ستارگان در سکوت شب چشمک می‌زنند، قصه‌هایی ناگفته را در دل خود نگه می‌دارند، و ماه، نظاره‌گر تنهایی کسانی است که دل‌شان با شب سخن می‌گوید. شب، آغوشی است که قلب‌های بی‌قرار را آرام می‌کند، رازی است که در سایه‌های خاموش پنهان شده، و عشقی است که در میان مه و تاریکی، بی‌هیچ کلامی، جاودانه می‌شود.
دانلود فایل ضمیمه
