بهرام چوبین یکی از شخصیتهای مهم تاریخ ایران در دوره ساسانیان است که در نیمه دوم قرن ششم میلادی به قدرت رسید. او ابتدا به عنوان یک فرمانده نظامی در ارتش ساسانیان شناخته میشد و به خاطر شجاعت و مهارتهای نظامیاش در جنگها، به ویژه در برابر روم، مورد توجه قرار گرفت.
بهرام چوبین پس از مرگ شاه ساسانی، هرمز چهارم، در سال 590 میلادی، با توجه به نارضایتیها از سلطنت شاه جدید، یعنی کسری دوم، به قدرت رسید. او توانست با جلب حمایت نیروهای نظامی و قبایل مختلف، به طور موقت خود را به عنوان شاه معرفی کند. او همچنین از نارضایتیهای عمومی علیه کسری بهرهبرداری کرد و با وعدههایی برای اصلاحات و بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی، توانست حمایت تودهها را جلب کند.
با این حال، سلطنت او پایدار نبود و در سال 591 میلادی، کسری دوم با کمک نیروهای خارجی و داخلی توانست بر او غلبه کند و دوباره به تخت سلطنت برگردد. بهرام چوبین در نهایت پس از شکست، به قتل رسید و دورهای از ناآرامیها و جنگهای داخلی در ایران ادامه یافت.