نقش واکسن در تحریک لنفوسیت تی و بی

به زبان ساده اگر بخواهیم توضیح دهیم تولید پادتن توسط لنفوسیت بی اتفاق می‌افته و چون لنفوسیت بی بر روی پادگن های محلول اثر می‌کنه بنابراین با تزریق واکسن حاوی پادگن محلول لنفوسیت بی تحریک می‌شه

سلام! واکسن‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را به دو طریق اصلی تحریک کنند: از طریق لنفوسیت‌های بی (B cells) و لنفوسیت‌های تی (T cells). 1. تحریک لنفوسیت تی: برای تحریک لنفوسیت‌های تی، معمولاً از آنتی‌ژن‌های سلولی یا پروتئین‌هایی استفاده می‌شود که به صورت داخل سلولی پردازش می‌شوند. این پروتئین‌ها درون سلول‌های نماینده (مثل ماکروفاژها یا سلول‌های دندریتی) جذب و پردازش می‌شوند و سپس به صورت پپتیدهای کوچک به سطح سلول‌ها منتقل می‌شوند. این پپتیدها با مولکول‌های MHC کلاس I یا II ترکیب می‌شوند که باعث فعال شدن لنفوسیت‌های تی می‌شود. 2. تحریک لنفوسیت بی: اگر واکسن حاوی پادتن‌های محلول باشد، معمولاً این پادتن‌ها به صورت آزاد در بدن وجود دارند و به لنفوسیت‌های بی متصل می‌شوند. لنفوسیت‌های بی به طور مستقیم این پادتن‌ها را شناسایی می‌کنند و در نتیجه فعال می‌شوند. به همین دلیل، پادتن‌های محلول بیشتر به تحریک لنفوسیت‌های بی منجر می‌شوند و قابلیت تحریک لنفوسیت‌های تی را ندارند. در نهایت، ترکیب مناسب آنتی‌ژن‌ها و نحوه ارائه آن‌ها در واکسن‌ها به تحریک هر دو نوع لنفوسیت بستگی دارد. 😊