هوا ترکیبی از گازهای مختلف است که عمدهترین آنها شامل نیتروژن (N2) و اکسیژن (O2) میباشند.
- نیتروژن (78 درصد): این گاز عمدهترین جزء هوا است و به دلیل غیر فعال بودن شیمیایی آن، در واکنشهای شیمیایی داخل بدن یا محیط زیست بهطور مستقیم مشارکت نمیکند. نیتروژن به عنوان عنصری پایدار، نقش مهمی در حفظ توازن اکوسیستمها ایفا میکند.
- اکسیژن (21 درصد): اکسیژن به عنوان گازی ضروری برای تنفس موجودات زنده شناخته میشود. این گاز در فرآیندهای تنفسی و سوخت و ساز در سلولها مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین در احتراق شرکت دارد.
سایر گازها مانند آرگون، دیاکسید کربن، بخار آب و گازهای نادر نیز در مقادیر بسیار کم در هوا وجود دارند، اما نیتروژن و اکسیژن دو جزء اصلی هوا هستند که به زندگی روی زمین امکانپذیر میسازند.