* قاب شعری شعرخوانی پرواز چیست؟ * در پیله تا به کی ، بر خویشتن تنی پرسید کرم را، مرغ از فروتنی تا چند منزوی، در کنج خلوتی در بسته تا به کی، در مجلس تنی در فکر رستم - پاسخ بداد گرم - خلوت نشسته ام زین روی، منحنی همسال های من، پروانگان شدند جستند از این قفس، گشتند دیدنی در حبس و خلوتم تا وارحمه و تا وازهم به مرگ یا پر برآورم، بھر پریدنی اینک تو را چه شد، کای مرغ خانگی کوشش نمی کنی ، پری نمی زنی