"حفظ راز یک دوست" و "مطالعه در خلوت" چه جور کنشی هستند؟ حفظ راز که چون ناظر به دیگرانه، طبق پاسخ کتاب کنش اجتماعیه، ولی آیا یک کنش درونی و اجتماعی محسوب میشه؟ و اصلاً چه جور کنشیه؟ مگه حفظ راز، "نگفتن" نیست. کاری نکردن چطور میشه کنش باشه؟ و اینکه مطالعه در خلوت آیا میتونه یک کنش اجتماعی محسوب شه؟ مثلا یه کنش اجتماعیِ ناظر به گذشتگان. فرض کنیم من از روی علاقه به نویسنده‌ای، یا احترام یا تقدس کتاباشو بخونم. آیا این ناظر به دیگران محسوب میشه یا نه؟ باتوجه به بخوانیم و بدانیم کتاب و عکسی که از مطالعه گذاشته و زیرش نوشته کنش اجتماعی هم به نظر میرسه مطالعه کتاب به خودی خود یه کنش اجتماعی باشه.
