جمله اسمیه رو همیشه در زمان حال ترجمه میکنیم؟ «أَوجَدَ اللهُ الشَّمسَ الَّتی فی جَذوتِها المُستعرةِ ضیاءٌ!» خدا خورشید را ایجاد کرده که پاره آتش فروزانش نورانی بوده است! مثلاً در توضیح غلط بودن این ترجمه اومده که جمله اسمیه است. و جمله اسمیه بر زمان حال دلالت دارد نه ماضی.
گاما رو نصب کن!
