دکتر سعید کاظمی آشتیانی دانشمند بزرگ ما در دی ماه چشم از جهان فرو بست. نیما با کنجکاوی به دهان معلم چشم دوخته و با تمام وجود در جاذبه شعر غرق شده است. نام بعضی نفرات رزق روحم شده است وقت هر دلتنگی سویشان دا م دست. نیما برمیخیزد و با دست های لرزان کاغذی را پیش رویش می گشاید. روبو جان کدوم یکی از بیت ها کنایه نداره