شیمیدانها پس از کشف ساختار اسیدها و بازها، با ویژگیها و برخی واکنشهای آنها آشنا شدند. یافتههای تجربی سوانت آرنیوس نشان داد که محلول اسیدها و بازها رسانای خوب جریان برق هستند. آب خالص دارای مقداری یون است که با حل شدن اسیدها و بازها در آب، مقدار این یونها افزایش مییابد. براساس مدل آرنیوس، ترکیبهایی اسید و باز محسوب میشوند که در ساختار خود به ترتیب یونهای H + H + و OH − OH − داشته باشند.