سلام، توی بیت "مه روشن میان اختران پنهان نمیماند، میان شاخه های گل مشو پنهان که پیدایی" مه و اختران میتونن استعاره از همون یار و گل ها باشن؟ یا اصلا این بیت اسلوب معادله که نداره؟ تشبیه چطور؟ مثلا بگیم تو مثل مه پیدایی!! و در آخر آیا حسن تعلیلی میبینید!؟