1-برآستان عشق سر ما بلند شد / وین سربلندی از قد آن سروقامت است 2-دل چو گوی و پشت چون چوگان بود عشاق را / تا زنخدانش چو گوی و زلف چون چوگان بود 3-لب لعل تو به این آب نخواهد ماندن/ دور فرماندهی خاتم جم می گذرد 4-لبت تا در شکفتن لاله سیراب را ماند/ دلم در بی قراری چشمه سیماب را ماند