1_[روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده/تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم] 2_[چو باید سرانجام که در خاک رفت/خوشا آنکه پاک آمد و پاک رفت] 3_[خوشا آن کس که پیش از مرگ میرد/دل و جان،هرچه باشد ترک گیرد] 4_[کسی زین میان،گوی سبقت ربود/که در بند آسایش خلق بود]
کدام یک از ابیات زیر با بیت [خرم آن کس که در این محنت‌گاه , خاطری را سبب تسکین است] ارتباط معنایی بیشتری دارد؟
پاسخ ها: {{ repliesNum }}
پاسخ انتخاب شده
در پاسخ به: {{ reply.reply_to.name }}
در پاسخ به
این پیام حذف شده است.
