1) با نصف کردن دمای مقدار معینی آب در فشار ثابت، انحلال پذیری گاز اکسیژن در آن دوبرابر می شود. 2) در دما و فشار یکسان نیروی جاذبه حلال و حل شونده در انحلال NO در آب قوی تر از این نیروی جاذبه در انحلال در آب است. 3) در مقادیر یکسان از دو محلول سیر شده با کاهش فشار، جرم گاز خارج شده از محلول بیشتر است. 4) انحلال پذیری گاز هیدروژن کلرید در آب به مراتب بیشتر از انحلال پذیری گاز اکسیژن است.
کدام گزینه درباره انحلال پذیری گازها نادرست است؟
پاسخ ها: {{ repliesNum }}
پاسخ انتخاب شده
در پاسخ به: {{ reply.reply_to.name }}
در پاسخ به
این پیام حذف شده است.
