وقتی قطعه‌ای از فلز A در محلولی حاوی یون فلز B باشد فلز B روی قطعه A می‌نشیند. کدام فلز جاگزین می‌شود؟

فلز B داره جاگزین میشه چون پتانسیل الکتریکیش بیشتر از A هستش پس یون B کاهش پیدا میکنه تبدیل به اتم B میشه

وقتی که قطعه‌ای از فلز A در محلولی حاوی یون فلز B قرار دارد، اگر فلز B از فلز A به شکل یونی در محلول حضور داشته باشد و از محلول بر روی فلز A جذب شود، ممکن است به جای فلز A جایگزین شود. این پدیده به نام جابجایی یونی یا فلزی معروف است. در این فرایند، فلزی که جایگزین می‌شود (یعنی فلز B) معمولاً یک فلز است که از نظر فعالیت شیمیایی و جذب الکترونی مناسب‌تر از فلز A است. عواملی که می‌توانند تأثیرگذار باشند شامل موارد زیر هستند: 1. پتانسیل استاندارد اکسایش (Electrochemical Potential): فلز B باید از نظر پتانسیل استاندارد اکسایش (اکسایش‌پذیری) بالاتر از فلز A باشد تا بتواند اکسید فلز A را به جای آن در محلول شکست دهد. 2. فعالیت شیمیایی: فلز B باید به دلایل شیمیایی، مانند تشکیل ترکیبات مستحکم‌تر یا تشکیل کامل‌تر با یون‌های محلول، جایگزین فلز A شود. 3. میزان اختلاف پتانسیل (Potential Difference): اگر اختلاف پتانسیل بین فلز A و فلز B بسیار بزرگ باشد، فلز B به راحتی می‌تواند فلز A را جایگزین کند. بنابراین، فلزی که در این فرایند جایگزین می‌شود، معمولاً فلزی است که شرایط بالا را برآورده کند و از نظر شیمیایی و الکتروشیمیایی مناسب‌تر از فلز اولیه (فلز A) است.