در مجموع 32 دندان در دهان انسان قرار گرفته که اغلب به صورت جفت جفت هستند. به طور کلی دندان‌ها در دهان در چهار گروه جای می‌گیرند. دندان پیش، دندان نیش، آسیای کوچک و آسیای بزرگ این چهار گروه هستند. دندان پیش 8 عدد هستند که 4 عدد در بالا و پایین در جلوی دهان قرار گرفته است. لبه آنها تیز بوده و برای بریدن و نگه داشتن غذا کاربرد دارد. دندان نیش 4 عدد است و دوتا در لثه بالایی و دو تا در لثه پایینی قرار گرفته است. این دندان‌ها نیز برای پاره کردن غذا مناسب هستند. دندان پیش و نیش هر کدام ریشه مجزایی دارند.
در اطراف دندان نیش دو دندان آسیای کوچک قرار گرفته است. هر لثه دارای 4 عدد از این دندان‌ها است که دو لبه و یک یا دو ریشه دارند. در کنار آنها سه دندان آسیای بزرگ قرار گرفته که هر لثه دارای 6 عدد از آنها است. این دندان‌ها ریشه و لبه‌های متعددی داشته که برای جویدن و خرد کردن کاربرد دارند. آخرین دندان آسیای بزرگ در دهان، دندان عقل است. دندان عقل معمولا زود خراب می‌شود.
همه دندان‌ها دارای دو قسمت تاج و ریشه می‌باشند. تاج دندان قسمتی بالای خط لثه و ریشه دندان زیر لثه است. به قسمتی از دندان که در خط لثه قرار دارد ، جایی که تاج و ریشه دندان به هم متصل میشوند ، گردن می‌گویند.
هر دندان دارای سه لایه است. به لایه بالایی که مینای دندان گفته می‌شود، نقش مهمی در محافظت از دندان دارد. عاج بخش دیگری از دندان است و بیشترین قسمت دندان را شامل می‌شود. مغز دندان از رگ‌های خونی نازک و یک عصب تشکیل شده است. عاج توسط مغز دندان تغذیه می‌شود. اعصاب و عروق خونی از طریق کانال در ریشه به بدن متصل میشوند
