جمله های ادبی زیر را به عادی تبدیل کنید: 1- عروس سال با ناز و کرشمه از راه رسید، همه جا از وجودش رنگین و عطر آگین گردید. 2- بلبل سرمست از عشق، به هوای گل آوازی سر داد و سکوت سرد باغ را در هم شکست. 3- پاییز این تبسم خیال انگیز از راه میرسد و کوله بار تنهایی اش را بر شاخه های خشک و نحیف درختان آویزان می‌کند 4- دلم در انتظار آمدنت لحظه ها را می‌شمرد و گاهی زمان و زمین را به هم می‌دوزد 5- با آسمانی شدن دوست صمیمی و آیینه صفتم، کوهی از غم و حسرت بر زمین بایر دلم سنگینی می کند. 6- تیغ تیز سرما، گل زیبای صورتش را پریشان کرده بود. 7- سالهاست کویر دلم تشنه ی باران محبت توست، دریغ نکن و ببار تا گل عشق شکوفا شود. 8- شاخه های درخت آرزوهایم،یکی یکی خشک می شود اما امید ریشه در عمق جانم دوانیده که خزان رفتنی ست. 9- دوست خوب و آیینه صفت، هرگز شمشیر دو رویی و نفاق بر خود نمی بندد. 10- در باغ پر هیاهوی زندگی، از بهار و گل های رنگینش بهره ای گیریم که خزان امان نمی دهد.
گاما رو نصب کن!
