غلط‌های متن زیر را مشخص کنید.

در نتیجه و سرانجامم در مقدمه .ام در سرگردانی ام در حیرت و پریشانی ام. در عبورم. درسکونم. در عشقم و در پرستشم. در تمنا و .خواهشم من در خنده ی خودم خلاصه می شوم. من عاشق نمایشهای .طنزم دیوانگی من نبوغ ویژه ای است من در بهاران شکوفا می شوم به راحتی در جوار عشق دریا می.شوم من آبروی .جنونم من در خودم رسوا می شوم. بهرحال هم کمدی ام و هم تراژدی زیباترین احساس هستی.ام .اینک در بی زمانی روزگار می گذرانم. من خودم روزگاری تازه ام تازگی من در ابهت عشق است ابهت عشق درمان من است. درمان من مدام است. تفاهم من در بودن و نبودن است نبودن من شروع خاطره هاست خاطره هایم خود به تنهایی سرفصل تازه ای هستند هستی من در آستانه ی نیستی است. چه سخن ها که از من شعر و آواز ساخته است انزوای من قطعی شده است خودشناسیهای من به پرواز رسیده اند. من در اوهام دور و نزدیک گم شده ام. در گوشه گیریهای کثیر در ظن و گمان و وهم و فهم و حدس و جنون . در تنهایی روزافزون ماندن در خود در دیگران توجه مساوی به عقل و عشق پرداختن به مسئله ی دل گم شدن در تمام افقهای بودن زنده شدن در نور عقل صدهزار تولد بنیادین کاش من من .نداشتم از مغز خودم شروع می.کنم برای خودم ذهن و ذهنیت می سازم. پس عینیت کو؟ فکرمن از کجا آغاز میشود؟ کاش روان نداشتم از مرگ و زندگی عبور کرده ام. و در من دیوانگی همراه با لبخند شیرین ترین جنون. گریه هایم در اوج بهترین آواز سکوت. پرواز دل من هیچ شدن در بطن همه چیز نابود شده ام من من شاعر دردهای خویشم و حسرت های جعلی احساسات متلاشی کننده زندگی کردن در آرزوهای محال صرف کردن کل انرژی ها در طریق ابهام پناه بردن به سکوت عروسک.ها قلبم یخ زده است ذهنم مرده است. و باز هم تیک های عصبی و روانی به من شوک سنگین عصبی وارد شده است خوابهایم اسطوره شده اند. سایه شدن پیوستن به بیهودگی های مودب و محرز شده دنیای من کوچک است. در آثار من همیشه غربت وجود دارد. من اصالتهای دلم را میشناسم. من در غروبم