در کدام بیت همه ی فعل های به کار رفته شخص های یکسانی دارند؟ الف)دلم میان دو دریای سرخ مانده سیاه. همیشه برزخ دل تنگه پشیمانی است ب)مهار عقده اتش فشان خاموشم. گدازه های دلم درد های پنهان است ج)صفات بغض مرا فرصت بروز دهید. درون سینه من ،انفجار زندانی است د)تو فیض یک اقیانوس آب آرامی. سخاوتی، که دلم خواهش بیابانی است لطفا کامل توضیح دهید ?
گاما رو نصب کن!
