سرنوشت جاری من همین نوشتن و نویسندگی است. فتح قله های معنویت (وگار) از طریق حال نوشتن صورت میگیرد. فربه شده ام از تناول حس و احساس . (ناذ) شدم از اثبات دوباره ی کودک بودنم . در بعضی بیهوده انگاری های (نا امید)از شعر خیام پرده برداری کردم. پس می توان چابک مغز و فربه درون بود و ادامه داد. آری درونی فربه از عشق و سرمستی و (آوازه) مغزی چابک شده از لطافت هیچ. سرشار_ حصار_نیاز_سیر_باز_مرید_ عمیق_ تبار_ وقار_ ناز _ امید_واژه_تیز_مفید_سوخته_آشفته غمزه_وکار
گاما رو نصب کن!
