اِجلس
اِجلسی
اِجلسوا
اِجلسن
اِجلسا
••••♡••••
اِرفع
اِرفعی
اِرفعوا
اِرفعن
اِرفعا
•••♡•••
و به همین منوال پیش میره دیگه....
اول که فعل امر فقط در افعال مخاطب یعنی دوم خشص چه مفرد و چه جمع وجود دارد
و فقط در فعل مضارع یعنی فقط حال یعنی فقط در حال میشه دستور داد
اگه مخالفی باهاش یه فعل امر ماضی به فارسی بگو
قطعا نمیشه...
همه افعال مخاطب در ابتدا ت دارند که همه انها حذف می شوند و جایگزین انها الف هست
برای اعراب الف بیاید ریشه فعل رو پیدا کنید برای مثال جَلَسَ ریشه هستش
به حرف دوم ریشه فعلتون نگاه کنید اگر ِ یا َ بود ِ بگذارید و اگر ُ بود همان ُ
مرحله بعدی مجزوم کردن هستش که باید حرف اخر فعل رو حذف کرد
مثلا اِذهبین نونش رو حذف میکنیم
یا اِذهبَ اون َ رو به ساکن تبدیل میکنیم
یا اِذهبون نون حذف میشه
اِذهبن اگر نون رو حذف کنیم میشه اِذهب و با دوم شخص مفرد مذکر مشابهت پیدا میکنه پس اینجا نون که مال خود مونث دوم شخص جمع هست رو حذف نمیکنیم
اِذهبان هم نونش حذف میشه
به همین سادگی....?