چه خوش گفت زالی به فرزند خویش چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن گز از عهد خردیت یاد آمدی که بیچاره بودی در آغوش من نکردی در این روز برمن جفا که تو شیرمردی و من پیرزن به این نوع شعر ((قطعه)) می گویند. قطعه شعری است که در آن به پند و اندرز و مسائل اخلاقی و اجتماعی می پردازند و مصراع های دوم همه بیت های آن هم قافیه هستند.
امیرعلی قنبری آزرم
29 دی 10:19
1 پرسش
1 پاسخ
39.7K امتیاز
دوره اول متوسطه هفتم فارسی
