واژه نامه و اعلام

تفته: داغ، گداخته، گرم
خاطر: آنچه از دل گذرد، اندیشه و خیال
خیره: بی پروا، گستاخ، لجباز
زرّین: طلایی، چیزی که از زر ساخته‌ شده و یا به رنگ زر است.
شتا: زمستان، فصل سرما 
صرف‌ کردن: خرج‌کردن
صیف: تابستان
گران: سنگین
گران‌مایه: باارزش، گران‌بها
مایه: مقدار، اندازه
مذلّت: خواری و پستی
مَشَقّت: سختی، رنج 

سعدی، شیخ مصلح الدّین (قرن هفتم هجری قمری): از بزرگ‌ترین شاعران و نویسندگان ایران در قرن هفتم است. بوستان (به شعر) و گلستان (به نثر همراه شعر) و دیوان اشعار از او برجای مانده است. مجموعه‌ی این آثار «کلیات سعدی» نامیده می‌شود. او آموزش‌های مقدّماتی را در زادگاه خود شیراز فرا گرفت و برای اتمام تحصیلات به بغداد رفت. سعدی پس از  35 سال به شیراز برگشت. کتاب گلستان او که نظم و نثر می‌باشد، حاصل تجربیات او در این سفرها است. از آثار دیگر او می‌توان بوستان را نام برد که در نوع خود بی‌نظیر است. موضوع این کتاب، اخلاق و تربیت و سیاست و اجتماعیات است که به شعر می‌باشد.
گلستان: گلستان، کتابی است نوشته‌ی شاعر و نویسنده‌ی معروف ایرانی شیخ مصلح‌الدّین سعدی شیرازی، این کتاب شامل یک مقدّمه و هشت باب است که موضوعات آن عبارت‌اند از: باب اوّل: در سیرت پادشاهان، باب دوم: در اخلاق درویشان، باب سوم: در فضیلت قناعت، باب چهارم: در فواید خاموشی، باب پنجم: در عشق و جوانی، باب ششم: در ضعف و پیری، باب هفتم: در تأثیر تربیت، باب هشتم: در آداب صحبت