Processing math: 0%

گاما رو نصب کن!

اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

میتونی لایو بذاری!
درحال دریافت اطلاعات ...

درسنامه آموزشی فیزیک (3) دوازدهم علوم تجربی با پاسخ فصل دوم: معرفی برخی از نیروهای خاص

آخرین ویرایش: 17:45   1400/01/25 29979 گزارش خطا

بنا به قانون دوم نیوتون (Fnet=ma) برای بررسی حرکت یک جسم باید نیروهای وارد بر آن جسم را تعیین کنیم. به همین دلیل لازم است با انواع نیروها آشنا شویم. در این بخش تعدادی از نیروهایی را که با آنها بیشتر سروکار داریم، معرفی می‌کنیم.
وزن: همان‌طور که در علوم هفتم خواندیم وزن یک جسم روی زمین، نیروی گرانشی است که از طرف زمین بر جسم وارد می‌شود (شکل 2-6). وقتی جسمی را در نزدیکی سطح زمین رها می‌کنیم، وزن آن سبب می‌شود تا جسم به طرف زمین شتاب پیدا کند. اگر از نیروی مقاومت هوا در مقابل حرکت چشم پوشی شود، طبق قانون دوم نیوتون می‌توانیم بنویسیم:

نیروی گرانشی کره‌ی زمین
شکل 2-6 زمین بر جسم نیروی گرانشی (\overrightarrow{W}) وارد می‌کند و جسم نیز بر زمین نیروی گرانشی (\overrightarrow{W}') وارد می‌کند.

شتاب × جرم جسم = وزن جسم

اگر جرم جسم را با m، شتاب گرانشی را با \overrightarrow{g} و وزن را با \overrightarrow{W} نشان دهیم، رابطهٔ بالا به شکل زیر در می‌آید:

(۳-۲) (وزن جسم)  \overrightarrow{W}=m\overrightarrow{g}

توجه داریم که جهت وزن و در نتیجه شتاب گرانشی همواره به طرف زمین (مرکز زمین) است. جرم یک جسم در مکان‌های مختلف ثابت است، اما وزن آن طبق رابطهٔ 2-3 به مقدار \overrightarrow{g} در آن مکان بستگی دارد. مثلاً اگر جرم شخصی 60/0kg باشد، در محلی که g=9/80N/kg است، وزن آن 588N و در بالونی که در ارتفاع زیاد حرکت می‌کند و در آن ارتفاع g=9/76N/kg است تقریباً 586N است. شتاب جاذبه در سطح زمین تقریباً 9/8N/kg است.

تمرین ۲-۱ (صفحهٔ ۳4 کتاب درسی)

 

الف) وزن قطعه‌ای طلا به جرم 100 گرم را روی سطح زمین به دست آورید.
نقشهٔ راه: وزن جسم از رابطهٔ \overrightarrow{W}=m\overrightarrow{g} به دست می‌آید. بنابراین:
زمین: the earth

W=mg\xrightarrow[m=0/1kg]{{{g}_{\text{the earth}}}=9/8N/kg}W=0/1\times 9/8=0/98N :اندازهٔ وزن 100 گرم طلا در روی سطح زمین

ب) وزن یک جسم در سطح یک سیاره برابر با نیروی گرانشی است که از طرف آن سیاره بر جسم وارد می‌شود. وزن این قطعه طلا را در سطح ماه و مریخ به دست آورید و با هم مقایسه کنید.
ماه: Month / مریخ: Mars

\xrightarrow[m=0/1kg]{{{g}_{\text{Month}}}=1/6N/kg}W=1/6\times 0/1=0/16N :اندازهٔ وزن 100 گرم طلا در روی سطح ماه
\xrightarrow[m=0/1kg]{{{g}_{\text{Mars}}}=3/7N/kg}W=0/1\times 3/7=0/37N :اندازهٔ وزن 100 گرم طلا در روی سطح مریخ

در نتیجه برای یک جرم معین، اندازهٔ وزن جسم به شتاب جاذبهٔ (گرانش) محل بستگی دارد. بنابراین برای 100 گرم طلا
زمین: the earth / مریخ: Mars / ماه: Month

{{W}_{\text{the earth}}} \gt {{W}_{\text{Mars}}} \gt {{W}_{\text{Month}}}

فرمول وزن قطعه‌ای طلا

توجه کنید، حتی اگر جسم در حال سقوط آزاد نباشد باز هم نیروی وزن (\overrightarrow{W}) بر آن وارد می‌شود. مثلاً بر یک چترباز قبل از پرش، در حال سقوط و حتی هنگام رسیدن به زمین، نیروی وزن وارد شده و از رابطهٔ 2-3 به دست می‌آید.
نیروی مقاومت شاره: وقتی جسمی مانند یک توپ را از بالای ساختمانی رها می‌کنیم، علاوه بر وزن جسم، نیروی دیگری از طرف هوا به جسم در خلاف جهت حرکت وارد می‌شود. به طور کلی وقتی جسمی در یک شاره (مایع یا گاز) قرار دارد و نسبت به آن حرکت می‌کند از طرف شاره نیرویی در خلاف جهت حرکت جسم، به آن وارد می‌شود که به آن نیروی مقاومت شاره می‌گویند و معمولاً آن را با \overrightarrow{{{f}_{D}}} نشان می‌دهند. نیروی مقاومت شاره به بزرگی جسم، تندی آن و... بستگی دارد. هر چه تندی جسم بیشتر باشد، نیروی مقاومت شاره بیشتر خواهد شد. همان‌طور که می‌دانیم اگر جسم در هوا حرکت کند، به این نیرو، نیروی مقاومت هوا می‌گویند.

مثال ۲-۴
چتربازی به جرم 60/0kg مدتی پس از یک پرش آزاد، چترش را باز می‌کند. ناگهان نیروی مقاومت هوا به 1140N افزایش می‌یابد.

چترباز

شتاب چترباز را در این لحظه به دست آورید و حرکت آن را تحلیل کنید. برای سادگی g را 10N/kg فرض کنید.
پاسخ: با توجه به شکل، نیروی وزن به طرف پایین و مقاومت هوا به طرف بالا است. اگر محور مختصات را رو به بالا انتخاب کنیم، برای محاسبهٔ شتاب چترباز در این حالت می‌توانیم بنویسیم:

{{f}_{D}}-W=ma\Rightarrow (1140N)-(60/0kg)(10\frac{N}{kg})=(60/0kg)a 
\Rightarrow a=\frac{540N}{60/0kg}=9/0m/{{s}^{2}} 

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید شتاب چترباز در این حالت 9/0m/{{s}^{2}} و رو به بالا، یعنی در خلاف جهت حرکت آن است. پس به تدریج تندی چترباز کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه نیروی مقاومت هوا نیز کم می‌شود تا اینکه نیروی مقاومت هوا و وزن هم اندازه شده و نیروهای وارد بر چترباز متوازن شوند. پس از این چترباز با تندی ثابتی موسوم به تندی حدی، به طرف پایین حرکت می‌کند. تندی حدی برای یک چترباز نوعی حدود 5/0m/s و برای قطرات باران حدود 7/0m/s است.

مثال ۲-۵
دو گوی هم اندازه را که جرم یکی دو برابر دیگری است ({{m}_{2}}=2{{m}_{1}}) از بالای برجی به ارتفاع h به طور هم زمان رها می‌کنیم.

دو گوی

با فرض اینکه نیروی مقاومت هوا در طی حرکت دو گوی ثابت و یکسان باشد، تندی برخورد کدام گوی با زمین بیشتر است؟
پاسخ: بر این گوی‌ها، دو نیروی وزن و مقاومت هوا وارد می‌شود. طبق قانون دوم نیوتون، نیروی خالص وارد بر گوی برابر با حاصل ضرب جرم در شتاب است. نیروی مقاومت هوا را با {{f}_{D}} و وزن را با W نشان می‌دهیم و برای بررسی ساده‌تر حرکت گوی‌ها، جهت مثبت محور y را به طرف پایین انتخاب می‌کنیم:

W-{{f}_{D}}=ma\Rightarrow a=\frac{W-{{f}_{D}}}{m}=\frac{mg-{{f}_{D}}}{m}=g-\frac{{{f}_{D}}}{m} 

یعنی با درنظرگرفتن مقاومت هوا، هر چه m بیشتر باشد، شتاب حرکت بیشتر است. در نتیجه {{a}_{2}} \gt {{a}_{1}} است.
طبق رابطهٔ سرعت - جابه جایی می‌توانیم بنویسیم:

{{v}^{2}}-v_{0}^{2}=2a\Delta y\Rightarrow {{v}^{2}}-0=2ah\Rightarrow v=\sqrt{2ah}\Rightarrow {{v}_{2}}>{{v}_{1}} 

یعنی در این مثال تندی برخورد گوی سنگین‌تر، بیشتر از گوی سبک‌تر است.

تمرین ۲-۲ (صفحهٔ ۳5 کتاب درسی)

 

اگر در مثال 2-5 از مقاومت هوا صرف نظر کنیم، سرعت برخورد گوی‌ها با زمین را با هم مقایسه کنید.
نقشهٔ راه: اگر مقاومت هوا نباشد:

{{F}_{ne{{t}_{y}}}}=m{{a}_{y}}\to W=m{{a}_{y}}\to mg=m{{a}_{y}}\to {{a}_{y}}=g

یعنی هر دو گوی با شتاب یکسان سقوط آزاد می‌کنند. بنابراین:

{{v}^{2}}-v_{0}^{2}=2a\Delta y\to {{v}^{2}}-0=2gh\to v=-\sqrt{2gh}

سرعت برخورد دو گلوله به سطح زمین برابر است. {{v}_{1}}={{v}_{2}}

نیروی عمودی سطح: مطابق شکل 2-7، لپ‌تاپی را روی سطح افقی میزی در نظر بگیرید. بر لپ‌تاپ ساکن روی میز افقی چه نیروهایی وارد می‌شود؟ با توجه به اینکه نیروی وزن بر لپ‌تاپ وارد می‌شود، چه نیرویی سبب خنثی شدن آن و سکون جسم می‌شود؟

نیروهای وارد بر لپ‌تاپ متوازن‌اند
شکل 2-7 نیروهای وارد بر لپ‌تاپ متوازن‌اند.

همان طور که می‌دانیم نیروهای وارد بر جسم ساکن، متوازن‌اند، بنابراین در این حالت باید یک نیروی هم اندازه و در خلاف جهت وزن از طرف میز (سطح) بر لپ‌تاپ وارد شده باشد تا نیروی وزن را خنثی کند. به این نیرو که عمود بر سطح تماس است، نیروی عمودی سطح (تکیه گاه) می‌گویند و آن را با \overrightarrow{{{F}_{N}}} نشان می‌دهند.

{{\overrightarrow{F}}_{net}}=0\Rightarrow \overrightarrow{{{F}_{N}}}+\overrightarrow{W}=0\to \overrightarrow{{{F}_{N}}}=-\overrightarrow{W}\Rightarrow {{F}_{N}}=W

نیروی عمودی سطح ناشی از تغییر شکل سطح تماس دو جسم است. اگر جسمی سنگین را روی یک سطح اسفنجی یا یک تشک قرار دهیم تغییر شکل اسفنج یا تشک به خوبی دیده می‌شود. حتی یک زمین به ظاهر سفت و سخت نیز وقتی جسمی روی آن قرار می‌گیرد، تغییر شکل می‌دهد. این تغییر شکل مربوط به نیروهای بین مولکولی است که در فیزیک ۱ با آن آشنا شدید.

تمرین ۲-۳ (صفحهٔ ۳6 کتاب درسی)

 

همانند شکل، جعبه‌ای به جرم 4/0kg روی میزی افقی قرار دارد. نیروی عمودی سطح را در حالت‌های نشان داده شده به دست آورید.
در شکل (الف) دو نیرو به جسم اثر می‌کنند. بنابراین داریم:

{{a}_{y}}=0\Rightarrow {{F}_{N}}=mg\Rightarrow {{F}_{N}}=4\times 9/8=39/2N

در شکل (ب) دو نیرو به سمت پائین و یک نیرو به سمت بالا داریم، بنابراین:

{{a}_{y}}=0\Rightarrow {{F}_{N}}-20-mg=0\Rightarrow {{F}_{N}}=20+mg=20+4\times 9/8\Rightarrow {{F}_{N}}=59/2N

در شکل (پ) دو نیرو به سمت بالا و یک نیرو به سمت پائین به جسم اثر می‌کند، بنابراین:

{{a}_{y}}=0\Rightarrow {{F}_{N}}+20-mg=0\Rightarrow {{F}_{N}}=mg-20=39/2-20\Rightarrow {{F}_{N}}=19/2N

جعبه‌

نیروی عمودی تکیه‌گاه از طرف سطح به جسمی که روی آن قرار دارد وارد می‌شود، بنابراین واکنش این نیرو \overrightarrow{F_{N}^{'}} به صورت عمودی و در خلاف جهت \overrightarrow{{{F}_{N}}} از طرف جسم به سطح وارد می‌شود (شکل 2-8). همچنین واکنش نیروی وزن (\overrightarrow{W'}) نیرویی است که از طرف جسم به زمین و در خلاف جهت \overrightarrow{W} وارد می‌شود.

 جسم در حالت عمودی نیرو وارد می‌شود
شکل 2-8 بر جسم نیروی عمودی سطح (\overrightarrow{{{F}_{N}}} ) و وزن (\overrightarrow{W}) وارد می‌شود.

مثال ۲-۶
شخصی درون آسانسوری ساکن، روی یک ترازوی فنری ایستاده است. در این حالت ترازو عدد 588N را نشان می‌دهد.

شخصی درون آسانسوری ساکن، روی یک ترازوی فنری ایستاده است

الف) جرم شخص چند کیلوگرم است؟
ب) وقتی آسانسور شتاب رو به بالای 2/00m/{{s}^{2}} دارد، ترازو چه عددی را نشان می‌دهد؟
پ) وقتی آسانسور شتاب رو به پایین 2/00m/{{s}^{2}} دارد ترازو چه عددی را نشان می‌دهد؟
ت) اگر کابل آسانسور پاره شود و آسانسور سقوط آزاد کند، ترازو چه عددی را نشان می‌دهد؟ (g=9/80N/kg) 
پاسخ: بر شخص نیروی وزن به طرف پایین و نیروی عمودی سطح به طرف بالا وارد می‌شود. جهت مثبت محور y را رو به بالا انتخاب می‌کنیم و از قانون دوم نیوتون برای پاسخ به قسمت‌های مختلف استفاده می‌کنیم.
الف) در حالتی که آسانسور ساکن است می‌توانیم بنویسیم:

{{F}_{N}}-W=ma=0\Rightarrow {{F}_{N}}=W=mg

توجه داریم نیروسنج نیروی وارد بر خودش یعنی F{{'}_{N}} که واکنش {{F}_{N}} است را نشان می‌دهد. پس نیروسنج اندازهٔ {{F}_{N}} را در حالت‌های مختلف نشان می‌دهد.

F{{'}_{N}}=588N\Rightarrow {{F}_{N}}=F{{'}_{N}}=588N,{{F}_{N}}=W=mg\Rightarrow 588N=m(9/80N/kg)\Rightarrow m=60/0kg

ب)

{{F}_{N}}-W=ma\to {{F}_{N}}=mg+ma=(60/0kg)(9/80N/kg)+(60/0kg)(2/00N/kg)
{{F}_{N}}=708N

یعنی در این حالت، ترازو عددی بزرگ‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد.

پ)

{{F}_{N}}-W=mg\Rightarrow {{F}_{N}}-mg=ma\Rightarrow {{F}_{N}}=mg+ma=m(g+a)

جهت شتاب رو به پایین است.

{{F}_{N}}=(60/0kg)(9/80\frac{N}{kg}-2/00\frac{N}{kg})=468N

یعنی در این حالت ترازو، عددی کوچک‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد.
ت) وقتی کابل آسانسور پاره شود، آسانسور سقوط آزاد می‌کند و شتاب آن برابر g و رو به پایین است.

{{F}_{N}}-W=ma\to {{F}_{N}}=mg+ma=m(g-g)=0

یعنی در سقوط آزاد، نیروی عمودی سطح صفر است. به عبارت دیگر ترازو عدد صفر را نشان می‌دهد.

پرسش ۲-۶ (صفحهٔ ۳7 کتاب درسی)

 

در مثال 2-6، در هر یک از حالت‌های زیر، عددی را که ترازوی فنری نشان می‌دهد با وزن شخص مقایسه کنید.
الف) آسانسور به طرف بالا شروع به حرکت کند.
ترازو عددی بزرگ‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد، زیرا:

{{F}_{N}}-W=ma\Rightarrow {{F}_{N}}=mg+ma\Rightarrow {{F}_{N}}=m(g+a)

ب) آسانسور به طرف پایین شروع به حرکت کند.
ترازو، عددی کوچک‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد. زیرا شتاب جسم رو به پائین است. بنابراین شتاب منفی است، در نتیجه:

{{F}_{N}}-W=-ma\Rightarrow {{F}_{N}}=W-ma\Rightarrow {{F}_{N}}=mg-ma\Rightarrow {{F}_{N}}=m(g-a)

پ) آسانسور در حالی که به طرف بالا حرکت می‌کند، متوقف شود.
در حرکت کُندشونده سرعت و شتاب غیرهم جهت هستند، در نتیجه وقتی سرعت به سمت بالا است، پس شتاب به سمت پائین است. اگر نیروهای وارد بر نیروسنج را رسم کنیم چنین می‌شود.
اگر جهت به سمت بالا مثبت فرض شود، شتاب منفی می‌شود:

{{F}_{N}}-W=-ma\to {{F}_{N}}=W-ma\to {{F}_{N}}=m(g-a)

در این حالت نیروسنج عددی کوجک‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد.

نمودار آسانسور در حالی که به طرف بالا حرکت می‌کند، متوقف شود

ت) آسانسور در حالی که به طرف پایین حرکت می‌کند، متوقف شود.
در حرکت کُندشونده به طرف پایین چون سرعت به طرف پائین است، بنابراین شتاب به سمت بالا است. اگر نیروهای وارد بر نیروسنج را رسم کنیم، داریم:

{{F}_{N}}-W=ma\to {{F}_{N}}=W+ma\to {{F}_{N}}=m(g+a)

در این حالت نیروسنج عددی بزرگ‌تر از اندازهٔ وزن را نشان می‌دهد.

نمودار آسانسور در حالی که به طرف پایین حرکت می‌کند، متوقف شود

نکته: با توجه به حل مثال 2-6 و این پرسش می‌توانیم چنین دسته‌بندی کنیم:
هرگاه شخصی روی یک نیروسنج درون آسانسور قرار گیرد در صورتی که جرم شخص برابر m باشد عددی که نیروسنج نشان می‌دهد برابر {{F}_{N}} بوده و به صورت زیر می‌شود:

نوع حرکت آسانسور مقداری که نیروسنج نشان می‌دهد
آسانسور ساکن و یا با سرعت ثابت به سمت بالا یا پایین در حال حرکت باشد. a=0\to {{F}_{N}}=W=mg
آسانسور به صورت تندشونده به سمت بالا حرکت می‌کند یا آسانسور به صورت کندشونده به سمت پایین حرکت می‌کند. a \gt 0\to {{F}_{N}}=W+ma\to{{F}_{N}}=m(g+a)
آسانسور به صورت کندشونده به سمت بالا حرکت می‌کند یا آسانسور به صورت تندشونده به سمت پایین حرکت می‌کند. a \lt 0\to {{F}_{N}}=W-ma\to {{F}_{N}}=m(g-a)

نیروی اصطکاک: وقتی تلاش می‌کنیم جسمی را روی سطحی به حرکت درآوریم، چه جسم حرکت کند و چه ساکن بماند، با مقاومتی روبه رو می‌شویم که به آن نیروی اصطکاک گویند. اگر یک خودروی ساکن بر سطح افقی خیابان را هُل دهید، و نتوانید آن را به حرکت درآورید، در این حالت نیرویی در خلاف جهت هُل دادن شما بین لاستیک‌ها و سطح به وجود آمده است که با حرکت خودرو مخالفت می‌کند (شکل 2-9). این نیرو، نمونه‌ای از نیروی اصطکاک ایستایی است و آن را با {{f}_{s}} نشان می‌دهند. حال خودروی در حال حرکتی را در نظر بگیرید که رانند‌ه‌اش ترمز کرده و چرخ‌های خودرو قفل شده است. سرعت خودرو کاهش پیدا می‌کند و پس از طی مسافتی متوقف می‌شود. در این حالت نیز نیرویی در خلاف جهت حرکت از طرف سطح بر خودرو وارد می‌شود. این نیرو، نمونه‌ای از نیروی اصطکاک جنبشی است و آن را با {{f}_{k}} نشان می‌دهند.

نیروی اصطکاک ایستایی در خلاف جهت هل دادن به وجود آمده است
شکل 2-9 نیروی اصطکاک ایستایی در خلاف جهت هل دادن به وجود آمده است.

نیروی اصطکاک بین دو جسم به جنس سطح دو جسم، و زبری و نرمی آنها و... بستگی دارد؛ مثلاً اصطکاک بین کفش و سطح زمین به جنس زیرهٔ کفش و سطحی که روی آن حرکت می‌کنیم بستگی دارد. نیروی اصطکاک بین دو جسم به علت ناهمواری‌های محل تماس دو جسم ایجاد می‌شود (شکل 2-10). حتی سطوحی که بسیار هموار به نظر می‌آیند، ناهموار‌ی‌های میکروسکوپی بسیاری دارند که سبب اصطکاک می‌شوند.
نیروی اصطکاک عمدتاً به عنوان نیروی اتلافی شناخته می‌شود، با وجود این در زندگی روزمره لازم است. نگه‌داشتن یک قلم در دست، نوشتن، راندن خودرو، قدم زدن و دویدن، ترمز کردن و... بدون اصطکاک ممکن نیست. بدون اصطکاک حتی ایستادن ناممکن است، زیرا کمترین جابه جایی سبب لغزیدن و افتادن می‌شود.

نیروی اصطکاک بین دو جسم به جنس سطح دو جسم
شکل 2-10

پرسش ۲-۷ (صفحهٔ 38 کتاب درسی)

 

الف) بر اساس قانون سوم نیوتون و آنچه از اصطکاک آموختید، توضیح دهید راه رفتن با شروع از حالت سکون چگونه انجام می‌شود؟
وقتی می‌خواهیم شروع به حرکت کنیم با کف پا نیرویی به زمین به طرف عقب وارد می‌کنیم و زمین با نیرویی هم‌اندازه و در خلاف جهت به سمت جلو به ما نیرو وارد می‌کند و در نتیجه ما می‌توانیم حرکت کنیم.
ب) چرا راه رفتن روی یک سطح سُر مانند سطح یخ به سختی ممکن است؟
چون بین پاها و زمین نیروی اصطکاک کافی وجود ندارد و نیروی لازم برای حرکت تامین نمی‌شود و در نتیجه نمی‌توانیم به راحتی حرکت کرده و راه رفتن به سختی ممکن است.

خوب است بدانید
دیدگاه میکروسکوپی: در واقع، نیروی اصطکاک و نیروی عمودی سطح، جمع برداری نیروهای بی‌شماری است که طبیعت الکتریکی دارند و بین اتم‌های سطح یک جسم و اتم‌های سطح جسم دیگر عمل می‌کنند. اگر دو سطح فلزی کاملاً صیقل داده شده و تمیز روی هم گذاشته شوند، نمی‌توان به راحتی آنها را روی هم لغزاند. چون سطح آنها بسیار صاف است، بسیاری از اتم‌های یک سطح در تماس با بسیاری از اتم‌های سطح دیگراند و مطابق شکل انگار دو سطح با هم جوش خورده‌اند که اصطلاحاً به آن جوش سرد گویند. وقتی دو سطح معمولی روی هم قرار داده شوند، برخی نقاط با هم تماس پیدا می‌کنند. سطح میکروسکوپی تماس بسیار کوچک‌تر از سطح ماکروسکوپی ظاهری تماس است (حدود {{10}^{4}} بار کوچک‌تر). با وجود این بسیاری از نقاط تماس با یکدیگر جوش می‌خورند. این جوش‌ها وقتی یک نیرو بخواهد دو سطح را روی هم بلغزاند، اصطکاک ایستایی ایجاد می‌کنند. اگر نیروی وارد شده برای کشیدن یک سطح روی دیگری به حد کافی بزرگ باشد، نخست جوش‌ها جدا می‌شوند (در لحظهٔ شروع به حرکت) و پس از آن با شروع حرکت، جوش‌ها به طور پیوسته مجدداً تشکیل و سپس پاره می‌شوند.

جوش سرد بین اتم‌های سطح دو جسم هنگام حرکت یا هل دادن یا کشیدن جسم سبب اصطکاک می‌شود.
جوش سرد بین اتم‌های سطح دو جسم هنگام حرکت یا هل دادن یا کشیدن جسم سبب اصطکاک می‌شود.

در ادامه نیروی اصطکاک را در دو حالت بررسی می‌کنیم:
الف) اصطکاک ایستایی: جسمی مطابق شکل 2-11 روی یک سطح افقی ساکن است. به این جسم نیروی وزن (\overrightarrow{W}) و نیروی عمودی سطح (\overrightarrow{{{F}_{N}}}) در راستای قائم وارد می‌شود. در ابتدا نیروی افقی \overrightarrow{{{F}_{1}}} را به جسم وارد می‌کنیم به طوری که جسم ساکن بماند (شکل 2-12 الف)، چون جسم ساکن است بنا به قانون دوم نیوتون باید نیروی خالص وارد بر آن صفر باشد. بنابراین در راستای افقی داریم:

جسم ساکن روی سطح افقی
شکل 2-11 جسم ساکن روی سطح افقی

{{F}_{1}}-{{f}_{s}}=ma=0\Rightarrow {{f}_{s}}={{F}_{1}}

اکنون فرض کنید اندازهٔ نیروی \overrightarrow{{{F}_{1}}} را افزایش داده و به اندازهٔ \overrightarrow{{{F}_{2}}} رسانده‌ایم (شکل 2-12 ب). اگر جسم همچنان ساکن بماند، با استدلالی شبیه قبل نتیجه می‌گیریم که نیروی اصطکاک ایستایی افزایش یافته و برابر اندازهٔ \overrightarrow{{{F}_{2}}} شده است. بنابراین با افزایش نیروی افقی، نیروی اصطکاک ایستایی نیز افزایش می‌یابد. با افزایش این نیرو به حالتی می‌رسیم که اگر اندازهٔ آن برابر \overrightarrow{{{F}_{3}}} شود، جسم در آستانهٔ حرکت قرار می‌گیرد (شکل 2-12 پ). به نیروی اصطکاک در این حالت نیروی اصطکاک ایستایی بیشینه می‌گوییم. بزرگی نیروی اصطکاک ایستایی بیشینه را با {{f}_{s,\max }} نشان می‌دهیم ({{f}_{s,\max }}={{F}_{3}}). آزمایش نشان می‌دهد که بیشینهٔ نیروی اصطکاک ایستایی با اندازهٔ نیروی عمودی سطح ({{F}_{N}}) متناسب است.

نیروی اصطکاک ایستایی
شکل 2-12 با افزایش نیروی ،\overrightarrow{F} نیروی اصطکاک ایستایی نیز افزایش می‌یابد تا اینکه به یک مقدار بیشینۀ معیّن می‌رسد.

(۴-۲)  (نیروی اصطکاک ایستایی بیشینه) {{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{N}}

در این رابطه {{\mu }_{s}} ضریب اصطکاک ایستایی نام دارد. تجربه و آزمایش نشان می‌دهد که ضریب اصطکاک ایستایی به عامل‌هایی مانند جنس سطح تماس دو جسم، میزان صافی و زبری آنها و... بستگی دارد.
توجه کنید که رابطهٔ 2-4 اندازهٔٔ نیروی اصطکاک ایستایی را فقط در آستانهٔ حرکت می‌دهد. در حالت کلی نیروی اصطکاک ایستایی کوچک‌تر و یا مساوی {{f}_{s,\max }} است:

(۵-۲)   {{f}_{s}}\le {{\mu }_{s}}{{F}_{N}}

تمرین ۲-۴ (صفحهٔ 39 کتاب درسی)

 

اگر در شکل 2-12، جرم جسم 4/0kg و بزرگی نیروها {{F}_{1}}=4/0N، {{F}_{2}}=8/0N و {{F}_{3}}=16/0N باشد،
الف) بزرگی نیروهای اصطکاک ایستایی در هر حالت چقدر است؟
نقشهٔ راه: نیروهای وارد بر جسم را رسم می‌کنیم. چون جسم در امتداد افقی شتاب ندارد،

 نیروهای وارد بر جسم

طبق قانون دوم نیوتون برایند نیروهای وارد بر جسم در راستای افقی صفر است. بنابراین:

فرمول نیروهای وارد بر جسم

ب) ضریب اصطکاک ایستایی را پیدا کنید.
در حالتی که نیروی {{F}_{3}} بر جسم اثر می‌کند، جسم در آستانهٔ حرکت است، بنابراین داریم:

{{a}_{y}}=0\to {{F}_{ne{{t}_{y}}}}=0\to {{F}_{N}}=W=mg\to {{F}_{N}}=4\times 9/8=39/2N

{{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{N}}\xrightarrow[{{F}_{N}}=39/2N]{{{f}_{s,\max }}=16N}{{\mu }_{s}}=\frac{16}{39/2}=0/41

آزمایش 2-1 (صفحهٔ 39 کتاب درسی)

 

اندازه گیری ضریب اصطکاک ایستایی بین دو جسم

اندازه گیری ضریب اصطکاک ایستایی بین دو جسم

وسایل لازم: نیروسنج، قطعهٔ چوبی به شکل مکعب مستطیل با وجوه یکنواخت، ترازو، خط کش
شرح آزمایش:
1- مکعب چوبی را از طرف وجه بزرگ آن، روی سطح افقی میز قرار دهید.
2- نیروسنج را مانند شکل به مکعب چوبی وصل کنید و سر دیگر نیروسنج را با دست بگیرید و به طور افقی بکشید.
3- نیروی دستتان را به آرامی افزایش دهید تا جایی که مکعب چوبی در آستانهٔ لغزیدن قرار گیرد. در این حالت عددی را که نیروسنج نشان می‌دهد، در جدول یادداشت کنید (برای اینکه دقت شما افزایش یابد لازم است آزمایش را چند بار تکرار کنید).
4- اکنون مکعب چوبی را از طرف وجه کوچک‌تر روی سطح قرار دهید و مراحل 2 و 3 را تکرار کنید.
5- با اندازه گیری جرم مکعب چوبی و استفاده از رابطهٔ 2-4 مقدار {{\mu }_{s}} را در هر آزمایش محاسبه و در جدول یادداشت کنید.
اگر نیروهای وارد بر جسم را رسم کنیم، چنین می‌شود:

\begin{matrix}    {{a}_{x}}=0\to F={{f}_{s,\max }}  \\    {{a}_{y}}=0\to {{F}_{N}}=W\begin{matrix}    {}  \\ \end{matrix}  \\ \end{matrix}\to {{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{N}}\to {{\mu }_{s}}=\frac{{{f}_{s,\max }}}{{{F}_{N}}}=\frac{F}{W}

نمودار  نیروهای وارد بر جسم

ضریب اصطکاک ایستایی {{\mu }_{s}} به جنس سطح تماس دو جسم بستگی دارد و به مساحت سطح تماس قطعه با میز بستگی ندارد.

شمارۀ آزمایش

وزن قطعه (W)

مساحت سطح تماس قطعه با میز

عددی که نیروسنج نشان می دهد {{f}_{s,\max }}

{{\mu }_{s}}

۱) جسم اول 3/45N 48c{{m}^{2}} 1/4N 0/4
۲) جسم اول 3/45N 40c{{m}^{2}} 1/42N 0/41
۳) جسم دوم 5/5N 64c{{m}^{2}} 2/75N 0/5
۳) جسم دوم 5/5N 24c{{m}^{2}} 2/71N 0/49
۴) دو جسم روی هم 8/95N 40c{{m}^{2}} 3/76N 0/42

همراه با اعضای گروه خود، نتیجه‌های به دست آمده را تفسیر کنید.

فعالیت ۲-۲ (صفحهٔ ۴0 کتاب درسی)

 

آزمایشی طراحی کنید که نشان دهد {{f}_{s,\max }} متناسب با {{F}_{N}} است.
در شکل مقابل اگر بخواهیم فقط جسم {{m}_{1}} را در آستانه حرکت قرار دهیم به نیروی {{F}_{1}} نیاز داریم و در این حالت

{{f}_{s,{{\max }_{1}}}}={{\mu }_{s}}{{m}_{1}}g     و   {{F}_{N}}={{m}_{1}}g

آزمایش نیروی جسم

ولی اگر جسم {{m}_{2}} را روی جسم {{m}_{1}} قرار دهیم، چون {{F}_{N}} افزایش یافته است، نیروی {{F}_{2}} بیشتری برای قرار دادن جسم در آستانه حرکت نیاز است زیرا:

{{f}_{s,{{\max }_{2}}}}={{\mu }_{s}}({{m}_{1}}+{{m}_{2}})g    و    {{F}_{N}}=({{m}_{1}}+{{m}_{2}})g

در نتیجه {{f}_{s,\max }} با {{F}_{N}} متناسب است.

آزمایش نیروی جسم

بر چوب‌های اسکی نیروی اصطکاک جنبشی در خلاف جهت حرکت وارد می‌شود
شکل ۲-۱۳ بر چوب‌های اسکی نیروی اصطکاک جنبشی در خلاف جهت حرکت وارد می‌شود

ب) نیروی اصطکاک جنبشی: وقتی جسمی روی سطحی می‌لغزد از طرف سطح بر جسم، نیروی اصطکاک جنبشی وارد می‌شود که موازی با سطح و در خلاف جهت لغزش جسم است. آزمایش نشان می‌دهد که اندازه نیروی اصطکاک جنبشی متناسب با اندازه نیروی عمودی سطح است.

(۶-۲)  {{f}_{k}}={{\mu }_{k}}{{F}_{N}} 

در این رابطه {{\mu }_{k}} ضریب اصطکاک جنبشی نام دارد.
تجربه و آزمایش‌های گوناگون نشان می‌دهد که ضریب اصطکاک جنبشی مانند ضریب اصطکاک ایستایی به عامل‌هایی مانند جنس سطح تماس دو جسم، میزان صافی و زبری آنها و ... بستگی دارد. معمولاً ضریب اصطکاک جنبشی میان دو سطح، کمتر از ضریب اصطکاک ایستایی میان آن دو سطح است؛ یعنی {{\mu }_{k}} \lt {{\mu }_{s}}. جدول 2-1 تعدادی ضریب اصطکاک ایستایی و جنبشی را نشان می‌دهد.

جدول 2-1

جنس دو سطح تماس

{{\mu }_{k}}

{{\mu }_{s}}

فولاد بر فولاد

0/57

0/74

فولاد بر آلومینیوم

0/47

0/61

فولاد بر مس

0/36

0/53

مس بر چدن

0/29

1/05

مس بر شیشه

0/53

0/68

شیشه بر شیشه

0/40

0/94

لاستیک بر بتون تر

0/25

0/30

لاستیک بر بتون خشک

0/8

1/0

تفلون بر تفلون

0/04

0/04

فعالیت ۲-۳ (صفحهٔ ۴0 کتاب درسی)

 

آزمایشی طراحی کنید که با آن بتوانید:
الف) نیروی اصطکاک جنبشی وارد بر جسمی مانند یک قطعه چوب در حال لغزش روی سطح را اندازه بگیرید و با استفاده از آن {{\mu }_{k}} را به دست آورید.
مطابق شکل به یک قطعه چوب به جرم m که روی سطح افقی قرار دارد یک نیروسنج متصل می‌کنیم و نیروسنج را می‌کشیم تا قطعه چوب با تندی ثابت روی سطح افقی حرکت کند. اگر نیروهای وارد بر چوب را رسم کنیم می‌توانیم به روش زیر ضریب اصطکاک {{\mu }_{k}} را به دست آورید.

 اندازه‌گیری نیروی اصطکاک جنبشی وارد بر جسمی مانند یک قطعه چوب در حال لغزش روی سطح

{{a}_{y}}=0\to {{F}_{ne{{t}_{y}}}}=0\to {{F}_{N}}=W=mg

{{a}_{x}}=0\to {{F}_{ne{{t}_{x}}}}=0\to {{f}_{k}}=F\to {{\mu }_{k}}{{F}_{N}}=F\to {{\mu }_{k}}=\frac{F}{mg}

ب) بستگی یا عدم بستگی نیروی اصطکاک جنبشی به مساحت سطح تماس دو جسم را تحقیق کنید.
باید دقت کرد که سطح ظاهری تماس با سطح واقعی تماس تفاوت دارد. از دیدگاه میکروسکوپی سطح واقعی تماس بسیار کوچک‌تر از سطح ماکروسکوپی ظاهری است (حدود ده هزار بار کوچک‌تر است) و نیروی اصطکاک جنبشی (لغزشی) به مساحت سطح ظاهری تماس دو جسم بستگی ندارد. برای درک بهتر می‌توانیم آزمایش زیر را انجام دهیم:
 اگر یک جسم به شکل مکعب مستطیل را یکبار از طرف سطح بزرگ‌تر و بار دیگر از طرف سطح کوچکش روی یک سطح افقی قرار دهیم و آزمایش قسمت (الف) را تکرار کنیم، مشخص می‌شود که ضریب اصطکاک در هر دو حالت برابر است. زیرا اگرچه از دیدگاه میکروسکوپی سطح ظاهری تماس با تغییر مساحت قطعه چوب عوض شده است و تعداد قله‌هایی که در تماس با پستی - بلندی‌های سطح دیگر قرار می‌گیرد، تغییر می‌کند ولی در هر دو حالت نیروی وزن روی مساحت واقعی یکسان تقسیم می‌شود و در نتیجه ضریب اصطکاک {{\mu }_{k}}
 به طور محسوسی تغییر نمی‌کند.

مثال ۲-۷
شکل مقابل شخصی را نشان می‌دهد که در حال کشیدن یک جعبهٔ 75/0 کیلوگرمی با نیروی 309N روی سطح افقی است. نیرویی که شخص به جعبه وارد می‌کند افقی و جعبه در حال حرکت است. اگر ضریب اصطکاک جنبشی بین سطح و جعبه 0/400 باشد،
الف) نیروی اصطکاک جنبشی وارد به جعبه چقدر است؟

 نیروی اصطکاک جنبشی

ب) شتاب جعبه در این حالت چقدر است؟ (g=9/80N/kg)
پاسخ: الف) نیروهای وارد بر جعبه را رسم می‌کنیم. چون جسم در امتداد قائم شتاب ندارد از قانون دوم نیوتون نتیجه می‌شود که برایند نیروهای وارد بر جسم در راستای قائم صفر است.

{{F}_{N}}-W=0\Rightarrow {{F}_{N}}=W=mg=(75/0kg)(9/80\frac{N}{kg})=735N

با استفاده از رابطهٔ 2-6 داریم:

{{f}_{k}}={{\mu }_{k}}{{F}_{N}}\Rightarrow {{f}_{k}}=0/400\times 735N\Rightarrow {{f}_{k}}=294N

ب) برایند نیروهای افقی وارد بر جسم برابر با حاصل ضرب جرم در شتاب است.

F-{{f}_{k}}=ma\Rightarrow a=\frac{F-{{f}_{k}}}{m}\Rightarrow a=\frac{309N-294N}{75/0kg}=0/20m/{{s}^{2}}

برایند نیروهای افقی وارد بر جسم برابر با حاصل ضرب جرم در شتاب است

تمرین ۲-۵ (صفحهٔ ۴1 کتاب درسی)

 

در مثال قبل اگر ضریب اصطکاک ایستایی بین جعبه و زمین 0/600 و جسم در ابتدا ساکن باشد، حداقل نیروی افقی لازم برای به حرکت درآوردن جعبه چقدر است؟
نقشهٔ راه: نیروهای وارد بر جعبه را رسم می‌کنیم و اگر نیروی افقی F برابر {{f}_{s,\max }} باشد، جسم در آستانهٔ حرکت بوده و این حداقل نیروی لازم برای به حرکت درآوردن جعبه است. بنابراین:

{{a}_{y}}=0\to {{F}_{ne{{t}_{y}}}}=0\to {{F}_{N}}-W=0\to {{F}_{N}}=W=mg=735N
{{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{N}}=0/6\times 735=441N
{{a}_{x}}=0\to F={{f}_{s,\max }}=441N

نمودار نیروهای وارد بر جعبه

حداقل نیروی لازم باید اندکی از 441N بیشتر باشد تا بتواند بر نیروی {{f}_{s,\max }} غلبه کند و جسم را به حرکت درآورد، یعنی {{F}_{\min }} \gt 441N

نیروی کشسانی فنر: همان طور که در فیزیک 1 دیدیم فنرها اجزای مهمی در فناوری هستند و به شکل‌های مختلفی ساخته می‌شوند (شکل 2-14).

شکل 2-14 فنرهای به کار رفته در چرخ‌های خودرو
شکل 2-14 فنرهای به کار رفته در چرخ‌های خودرو

همچنین با تأثیر نیرو بر یک فنر آشنا شدیم و می‌دانیم که اگر یک سر فنری را به نقطه‌ای محکم کنیم و سر دیگر آن را بکشیم، طول فنر افزایش می‌یابد. شکل 2-15 الف، فنری را با طول عادی نشان می‌دهد که در آن، فنر نه فشرده و نه کشیده شده است. اگر فنر را به اندازهٔ x بکشیم یا فشرده کنیم (شکل 2-15 ب و پ)، فنر نیرویی به طرف نقطهٔ تعادل به جسم وارد می‌کند. تجربه نشان می‌دهد هر چه فنر را بیشتر بکشیم یا فشرده کنیم (در محدودهٔ معینی از تغییر طول فنر)، نیروی کشسانی فنر نیز بیشتر می‌شود.

الف) فنر طول عادی دارد و جسم در نقطۀ تعادل است، ب) فنر کشیده شده است و نیروی کشسانی رو به نقطۀ تعادل به جسم وارد می‌کند، و پ) فنر فشرده شده است، و نیروی کشسانی رو به نقطۀ تعادل به جسم وارد می‌کند
شکل 2-15 الف) فنر طول عادی دارد و جسم در نقطۀ تعادل است، ب) فنر کشیده شده است و نیروی کشسانی رو به نقطۀ تعادل به جسم وارد می‌کند، و پ) فنر فشرده شده است، و نیروی کشسانی رو به نقطۀ تعادل به جسم وارد می‌کند.

 برای بیشتر فنرها با تقریب قابل قبولی، نیروی کشسانی فنر با اندازهٔ تغییر طول آن (x) رابطهٔ مستقیم دارد:

(۷-۲)  {{F}_{e}}=kx

ضریب k در رابطهٔ 2-7، ثابت فنر نام دارد. ثابت فنر از مشخصات فنر است و به اندازه، شکل و ساختار ماده‌ای که فنر از آن ساخته شده بستگی دارد. در رابطهٔ 2-7 نیرو بر حسب نیوتون (N)، x بر حسب متر (m) و k بر حسب نیوتون بر متر (N/m) است. معادلهٔ 2-7 را به افتخار رابرت هوک، دانشمند انگلیسی (1703-1635 م.) که این رابطه را کشف کرد، قانون هوک می‌نامند. برای یک فنر انعطاف پذیر، k عددی کوچک (حدود 100N/m) و برای یک فنر سفت k عددی بزرگ (حدود 10000N/m) است. نمودار نیروی کشسانی بر حسب تغییر طول برای سه فنر با kهای متفاوت در شکل 2-16 رسم شده است.

هرچه ثابت فنر بیشتر باشد، شیب نمودار بیشتر و فنر سخت‌تر است
شکل 2-16 هرچه ثابت فنر بیشتر باشد، شیب نمودار بیشتر و فنر سخت‌تر است.

فعالیت ۲-۴ (صفحهٔ ۴1 کتاب درسی)

 

تعدادی فنر متفاوت تهیه کنید.
الف) سختی آنها را مقایسه کنید.
چون فنرها متفاوت‌اند و ثابت فنر از مشخصات فنر است و به اندازه، شکل و ساختار ماده‌ای که فنر از آن ساخته شده بستگی دارد، پس ثابت و سختی فنرها متفاوت هستند. مثلاً اگر دو یا سه فنر متفاوت را با دو دست خود بگیریم و هر فنر را کمی بکشیم متوجه می‌شویم که برای کشیدن فنرها به یک اندازه، نیروهای متفاوتی نیاز داریم.
ب) با طراحی یک آزمایش، ثابت هر فنر را به دست آورید.
مطابق شکل به ترتیب هر یک از فنرها را از یک نقطه می‌آویزیم و طول اولیه آنها را اندازه‌گیری می‌کنیم و آن را {{L}_{0}} می‌نامیم و سپس یک وزنه به جرم m را به سر دیگر متصل می‌کنیم و طول نهایی فنر (L) را بعد از تعادل اندازه‌گیری می‌کنیم و داریم:

y=L-{{L}_{0}}

با داشتن اندازهٔ تغییر طول y و m می‌توانیم به کمک رابطهٔ زیر ثابت فنر را به دست بیاوریم:

{{a}_{y}}=0\to {{F}_{ne{{t}_{y}}}}=0\to {{F}_{e}}=W\to {{k}_{y}}=mg\to k=\frac{mg}{y}

هرچه ثابت فنر بزرگ‌تر باشد، آن فنر سخت‌تر است.

طراحی آزمایش، فنر ثابت

مثال ۲-۸
فنری به طول {{L}_{0}}=10/0cm را از یک نقطه آویزان می‌کنیم و به سر دیگر آن وزنهٔ 200 گرمی وصل می‌کنیم. پس از رسیدن به تعادل، طول فنر L=12/0cm می‌رسد.
الف) ثابت فنر چند نیوتون بر متر است؟
ب) اگر وزنه‌ای 300 گرمی را به فنر وصل کنیم، پس از رسیدن به تعادل طول فنر چند سانتی متر می‌شود؟
پاسخ: الف) محور مختصات را همانند شکل انتخاب می‌کنیم و نیروهای وارد بر جسم را رسم و با استفاده از قانون دوم نیوتون مسئله را حل می‌کنیم.

{{F}_{e}}=kx\Rightarrow kx=mg    و   {{F}_{e}}-W=ma\Rightarrow Fe-W=0

k(12/0\times {{10}^{-2}}m-10/0\times {{10}^{-2}}m)=(200\times {{10}^{-3}}kg)(9/8N/kg)

ب)

k=98N/m
kx=mg\Rightarrow (98N/m)x=(300\times {{10}^{-3}}kg)(9/8N/kg)\Rightarrow
x=0/030m=3/0cm
x=L-{{L}_{0}}\Rightarrow 3/0cm=L-10/0cm\Rightarrow L=13/0cm

فنری که از یک نقطه‌ آویزان شده است

توجه: در حل مسئله‌های دینامیک به کمک قانون‌های نیوتون، معمولاً گام‌های مشخصی طی می‌شود. این گام‌ها که در حل مسائل می‌توان استفاده کرد، عبارت‌اند از:
1- با مشخص کردن جسم مورد نظر، شکل ساده‌ای از آن را رسم و دستگاه محورهای مختصات را مشخص می‌کنیم.
2- نیروهای وارد بر جسم از طرف اجسام دیگر را مشخص و رسم می‌کنیم (در این کتاب، این نیروها فقط در راستاهای افقی و قائم هستند و در جایی نیاز به تجزیهٔ نیروها پیدا نمی‌کنیم).
3- در صورت لزوم نیروهایی مانند وزن، اصطکاک، کشسانی فنر، کشش نخ و ... را محاسبه می‌کنیم.
4- قانون دوم نیوتون را بنا به نیاز در راستای قائم و افقی به کار می‌بریم. در این کتاب فقط به بررسی مسئله‌های تک جسمی می‌پردازیم.

نیروی کشش طناب: وقتی طناب (کابل، ریسمان و...) متصل به جسمی را مانند شکل 2-17 می کشیم، طناب جسم را با نیرویی می‌کشد که جهت آن از جسم به سمت بیرون و در راستای طناب است. چون در این حالت طناب تحت کشش قرار دارد، به این نیرو، نیروی کشش طناب گفته می‌شود و آن را با \overrightarrow{T} نشان می‌دهند. همان طور که در شکل می‌بینید طناب دست را نیز با نیروی \overrightarrow{T} می‌کشد. بزرگی نیروی کشش طناب برابر با بزرگی نیروی \overrightarrow{T} وارد بر جسم است. مثلاً اگر بزرگی نیروی وارد بر جسم از طرف طناب 60N باشد، کشش طناب نیز 60N است (T=60N). در این کتاب از جرم طناب و همچنین از کش آمدن آن صرف نظر می‌شود. بنابراین طناب فقط به عنوان رابط بین دو جسم عمل می‌کند و هر دو جسم (دست و جعبه) را با بزرگی نیروی یکسان T می کشد، حتی اگر این دو جسم و طناب شتاب دار باشند.

طناب جسم را با نیروی کشش می‌کشد
شکل 2-17 طناب جسم را با نیروی کشش \overrightarrow{T} می‌کشد.

مثال ۲-۹
در شکل روبه رو، کارگری جعبهٔ ساکنی را با طنابی افقی با نیروی ثابت افقی 310N می‌کشد. اگر جرم جعبه 100kg و ضریب اصطکاک ایستایی و جنبشی بین جعبه و سطح به ترتیب 0/300 و 0/250 باشد،

کارگری جعبهٔ ساکنی را با طنابی افقی با نیروی ثابت افقی می‌کشد

الف) آیا جعبه شروع به حرکت می‌کند؟
ب) اگر جعبه حرکت کند، شتاب حرکت آن را حساب کنید.
پ) سرعت جعبه را 6/0s پس از حرکت به دست آورید. (g=9/80m/{{s}^{2}})
پاسخ: الف) شکل ساده‌ای از جسم مورد نظر (جعبه) رسم و نیروهای وارد بر آن را مشخص می‌کنیم. چون جعبه در راستای قائم حرکت ندارد، می‌توانیم بنویسیم:

 جعبه در راستای قائم

{{F}_{N}}-W=0\Rightarrow {{F}_{N}}=W\Rightarrow {{F}_{N}}=mg=(100kg)(9/80N/kg)=980N

برای اینکه جسم شروع به حرکت کند، باید T \gt {{f}_{s,\max }} باشد. پس ابتدا {{f}_{s,\max }} از معادلهٔ 2-4 به دست می‌آوریم:

{{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{N}}=(0/300)(980N)=294N

با توجه به اینکه T=310N \gt 294N است، جعبه شروع به حرکت می‌کند.
ب) نیروی اصطکاک جنبشی در خلاف جهت حرکت بر جعبه اثر می‌کند و برابر است با:

{{f}_{k}}={{\mu }_{k}}{{F}_{N}}=(0/250)(980N)=245N

T-{{f}_{k}}=ma\Rightarrow 310N-245N=(100kg)a\Rightarrow a=0/65m/{{s}^{2}}

پ) چون شتاب جعبه ثابت است، از رابطهٔ سرعت - زمان در حرکت با شتاب ثابت روی مسیر مستقیم استفاده می‌کنیم:

v=at+{{v}_{0}}\Rightarrow v=(0/65m/{{s}^{2}})(6/0s)+(0/0m/s)\Rightarrow v=3/9m/s

علامت مثبت نشان می‌دهد که سرعت نیز در جهت محور x است.

تمرین ۲-۶ (صفحهٔ ۴3 کتاب درسی)

 

کارگری یک سطل محتوی مصالح به جرم 16/0kg را با طناب سبکی به طرف بالا می‌کشد. اگر شتاب رو به بالای سطل 1/2m/{{s}^{2}} باشد، نیروی کشش طناب چقدر است؟

(g=9/80m/{{s}^{2}})

سطل محتوی مصالح

نقشهٔ راه: نیروهای وارد بر سطل را رسم می‌کنیم. چون شتاب به سمت بالا است جهت مثبت را به سمت بالا فرض می‌کنیم و می‌توانیم چنین بنویسیم:

T-W=ma\Rightarrow T-mg=ma\Rightarrow T=m(g+a)

\Rightarrow T=16(9/8+1/2)=16\times 11\Rightarrow T=176N

نمودار  نیروهای وارد بر سطل

مثال ۲-۱۰
در شکل روبه رو نردبانی به جرم 20/0kg به دیوار قائم بدون اصطکاکی تکیه داده شده است. ضریب اصطکاک ایستایی بین زمین و پای نردبان 0/460 است. در آستانهٔ سُرخوردن نردبان،

نردبان

الف) زمین به نردبان چه نیرویی وارد می‌کند؟
ب) چه نیرویی از دیوار به نردبان وارد می‌شود؟
پاسخ: الف) نخست نیروهای وارد بر نردبان را رسم می‌کنیم که عبارت‌اند از:
نیروی عمودی سطح دیوار (\overrightarrow{{{F}_{{{N}_{1}}}}})، نیروی وزن (\overrightarrow{W})، نیروی عمودی سطح زمین (\overrightarrow{{{F}_{{{N}_{2}}}}}) و نیروی اصطکاک ایستایی بین زمین و نردبان ({{f}_{s,\max }}).
یک دستگاه مختصات انتخاب می‌کنیم.

نیروی اصطکاک ایستایی بین زمین و نردبان

در آستانهٔ حرکت، نردبان همچنان در حال تعادل است. بنابراین نیروی خالص در راستای قائم و افقی صفر است.

{{F}_{{{N}_{2}}}}-W=0\Rightarrow {{F}_{{{N}_{2}}}}=W=mg=(20/0kg)(9/80N/kg)=196N
{{f}_{s,\max }}={{\mu }_{s}}{{F}_{{{N}_{2}}}}=(0/460)\times (196N)=90/2N\Rightarrow {{F}_{{{N}_{1}}}}=90/2N

از طرف زمین بر نردبان دو نیروی عمودی (\overrightarrow{{{F}_{{{N}_{2}}}}}) و افقی ({{f}_{s,\max }}) وارد می‌شود. بنابراین برایند این دو نیرو که آن را با \overrightarrow{R} نشان می‌دهیم، نیرویی است که زمین بر نردبان وارد می‌کند:

\overrightarrow{R}=\overrightarrow{{{F}_{{{N}_{2}}}}}+{{\overrightarrow{f}}_{s,\max }}

که بزرگی آن برابر است با:

R=\sqrt{F_{{{N}_{2}}}^{2}+{{f}^{2}}s,\max }=\sqrt{{{(196N)}^{2}}+{{(90/2N)}^{2}}}=216N

ب) برایند نیروهای افقی وارد بر نردبان صفر است، پس:

{{F}_{{{N}_{1}}}}-{{f}_{s,\max }}=0\Rightarrow {{F}_{{{N}_{1}}}}={{f}_{s,\max }}=90/2N

در نبود نیروی اصطکاک بین نردبان و دیوار، نیروی {{F}_{{{N}_{1}}}} همان نیروی وارد از دیوار به نردبان است.

محور نیروی اصطکاک ایستایی بین زمین و نردبان