گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

بیماری‌های منتقله از راه خون: بیماری‌هایی که از طریق خون و ترشحات بدن منتقل می‌شوند

بروزرسانی شده در: 17:42 1404/10/4 مشاهده: 10     دسته بندی: کپسول آموزشی

بیماری‌های منتقله از راه خون: دشمنانی نامرئی در مایعات بدن

آشنایی با نحوه انتقال، پیشگیری و کنترل عفونت‌های خطرناکی که از طریق خون و ترشحات بدن منتشر می‌شوند.
خلاصه: بیماری‌های منتقله از راه خون[1] گروهی از عفونت‌های جدی هستند که عامل بیماری‌زا (مثل ویروس یا باکتری) می‌تواند از طریق تماس با خون یا سایر ترشحات آلودهٔ بدن یک فرد بیمار به فرد دیگر منتقل شود. راه‌های اصلی انتقال شامل تماس خونی مستقیم، استفاده از سوزن مشترک، از مادر به جنین و گاهی تماس مخاطی است. شناخت راه‌های انتقال، اصول پیشگیری و بیماری‌های شایع مانند هپاتیت[2] و اچ‌آی‌وی[3] کلید حفظ سلامت فرد و جامعه است. این مقاله به زبانی ساده این مفاهیم را برای دانش‌آموزان تشریح می‌کند.

بیماری‌های منتقله از راه خون دقیقاً چه هستند؟

بدن انسان از مایعات مختلفی تشکیل شده است. خون، یکی از حیاتی‌ترین این مایعات است که مواد غذایی و اکسیژن را به سلول‌ها می‌رساند. اما گاهی اوقات، خود خون یا مایعات دیگر بدن مانند ترشحات جنسی، بزاق (در برخی بیماری‌ها) یا حتی عرق می‌توانند حاوی موجودات ریزی به نام «عامل بیماری‌زا» باشند. اگر این عوامل بیماری‌زا از بدن فرد آلوده وارد جریان خون فرد سالم شوند، می‌توانند باعث ایجاد بیماری‌های منتقله از راه خون شوند.

یک مثال ساده: فرض کنید فردی مبتلا به یک ویروس خاص در خونش است. اگر حتی مقدار بسیار کمی از خون این فرد روی یک سوزن تیز باقی بماند و همان سوزن بلافاصله پوست فرد سالم را سوراخ کند، ویروس می‌تواند وارد بدن فرد سالم شده و او را نیز بیمار کند. این یک نمونه کلاسیک از انتقال از طریق تماس خونی است.

راه انتقال شرح و مثال میزان خطر
تماس مستقیم با خون آلوده تزریق با سرنگ مشترک (در مصرف مواد مخدر)، انتقال خون کنترل نشده (امروزه نادر)، تماس زخم باز با خون آلوده. خیلی بالا
از مادر به کودک (انتقال عمودی) انتقال ویروس در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی. مثال: انتقال اچ‌آی‌وی از مادر مبتلا به نوزاد. بالا (اما قابل پیشگیری با دارو)
تماس جنسی محافظت نشده برخی از این ویروس‌ها در ترشحات جنسی نیز وجود دارند. مثال: انتقال ویروس هپاتیت B یا اچ‌آی‌وی. بالا
تماس با وسایل آلوده استفاده از مسواک، تیغ ریش‌تراشی یا وسایل خالکوبی استریل نشده که ممکن است لکه‌های خون روی آن باشد. متوسط
حوادث شغلی (برای پرسنل پزشکی) فرو رفتن سوزن آلوده به دست پرستار یا پزشک هنگام درمان بیمار. متوسط تا بالا (بسته به ویروس)

معرفی مهم‌ترین بیماری‌های این گروه

بسیاری از بیماری‌ها می‌توانند از این راه منتقل شوند، اما چند مورد از همه شایع‌تر و خطرناک‌تر هستند:

۱. هپاتیت B[2]: یک عفونت ویروسی که به کبد حمله می‌کند. ویروس آن در خون و ترشحات بدن به میزان بالا وجود دارد. می‌تواند باعث التهاب کبد، سیروز[4] یا حتی سرطان کبد شود. خوشبختانه واکسن بسیار مؤثری برای پیشگیری از آن وجود دارد.

۲. هپاتیت C: نوع دیگری از ویروس هپاتیت که عمدتاً از طریق تماس مستقیم با خون آلوده منتقل می‌شود. اغلب در ابتدا علائم واضحی ندارد اما می‌تواند به آسیب کبدی مزمن منجر شود. تاکنون واکسن ندارد اما داروهای جدیدی برای درمان آن کشف شده‌است.

۳. اچ‌آی‌وی/ایدز[3]: ویروس اچ‌آی‌وی به سیستم دفاعی بدن (سلول‌های CD4) حمله می‌کند و آن را ضعیف می‌کند. اگر این عفونت کنترل نشود، به مرحله‌ای به نام ایدز می‌رسد که بدن در برابر انواع عفونت‌ها و سرطان‌ها آسیب‌پذیر می‌شود. این ویروس نیز از طریق خون، ترشحات جنسی و شیر مادر منتقل می‌شود. با داروهای ضدویروسی می‌توان آن را به خوبی کنترل کرد.

۴. بیماری‌های باکتریایی: برخی باکتری‌ها مانند «سیفلیس»[5] نیز می‌توانند از طریق خون و ترشحات منتقل شوند، البته راه اصلی انتقال سیفلیس، تماس جنسی است.

نکتهٔ علمی: ویروس‌های منتقله از راه خون مانند هپاتیت B در محیط خارج از بدن نیز می‌توانند برای مدتی زنده بمانند. قدرت بقای ویروس هپاتیت B روی سطوح خشک ممکن است تا ۷ روز باشد! این موضوع اهمیت ضدعفونی دقیق سطوح آلوده به خون را نشان می‌دهد. در مقابل، ویروس اچ‌آی‌وی بسیار ضعیف‌تر است و در هوای آزاد به سرعت از بین می‌رود.

اصول طلایی پیشگیری: چگونه از خود محافظت کنیم؟

پیشگیری از این بیماری‌ها بر چند اصل ساده اما بسیار مهم استوار است. این اصول هم برای عموم مردم و هم برای کارکنان مراکز درمانی حیاتی هستند:

۱. واکسیناسیون: مؤثرترین سلاح. واکسن هپاتیت B به تمام نوزادان و افرادی که در معرض خطر هستند تزریق می‌شود. متأسفانه برای هپاتیت C و اچ‌آی‌وی واکسن وجود ندارد.

۲. رعایت احتیاط استاندارد[6]: این اصل می‌گوید باید با خون و تمام ترشحات بدن همه افراد، به عنوان منبع احتمالی عفونت رفتار کرد. یعنی همیشه هنگام تماس احتمالی با این مایعات (مثلاً کمک‌های اولیه) از وسایل محافظتی مثل دستکش یکبارمصرف استفاده کنیم.

۳. پرهیز از اشتراک وسایل شخصی: به هیچ وجه از مسواک، تیغ، ناخنگیر، گوشواره یا سرنگ مشترک استفاده نکنید. این وسایل می‌توانند حاوی لکه‌های میکروسکوپی خون باشند.

۴. انجام فعالیت‌های پرخطر با آگاهی: خالکوبی، حجامت یا سوراخ کردن گوش حتماً باید در مراکز مجاز و با رعایت کامل استریلیزاسیون[7] انجام شود. همچنین پرهیز از مصرف مواد مخدر تزریقی و استفاده از سرنگ مشترک، یکی از مهم‌ترین راه‌های قطع زنجیرهٔ انتقال است.

۵. غربالگری خون و اهدای سالم: امروزه تمام خون‌های اهدایی از نظر ویروس‌های هپاتیت B، هپاتیت C و اچ‌آی‌وی به دقت آزمایش می‌شوند تا خطر انتقال از این راه به نزدیک صفر برسد.

یک سناریوی عملی: از آسیب تا مدیریت

فرض کنید «علی» دانش‌آموزی است که در حیاط مدرسه زمین می‌خورد و زانویش زخمی می‌شود و خونریزی دارد. «رضا» دوستش برای کمک می‌آید. در این لحظه چه باید کرد؟

مرحله ۱ (محافظت از کمک‌کننده): رضا باید قبل از تماس با خون علی، اگر دستکش یکبارمصرف در جعبه کمک‌های اولیه موجود است، آن را بپوشد. اگر دستکش نبود، می‌تواند از چند لایه دستمال کاغذی تمیز استفاده کند. این کار، رضا را در برابر هر ویروس احتمالی در خون علی (که شاید حتی خودش از آن خبر نداشته باشد) محافظت می‌کند.

مرحله ۲ (تمیز کردن و پانسمان): زخم با آب تمیز شسته و با یک پانسمان استریل پوشانده می‌شود.

مرحله ۳ (دفع ایمن زباله‌ها): دستکش، دستمال‌های آغشته به خون و هر وسیلهٔ آلودهٔ دیگر باید در یک کیسه پلاستیکی گذاشته و به عنوان زبالهٔ عفونی دفع شوند. بهتر است این کیسه را سرپرست آموزشگاه مدیریت کند.

این سناریوی ساده، اصل «احتیاط استاندارد» را در عمل نشان می‌دهد: همیشه فرض کن خون دیگران ممکن است آلوده باشد و از خودت محافظت کن.

پرسش‌های مهم و باورهای نادرست

سوال: آیا با دست دادن، در آغوش گرفتن یا نشستن کنار فرد مبتلا به بیماری‌هایی مثل هپاتیت یا اچ‌آی‌وی، این بیماری‌ها منتقل می‌شوند؟

پاسخ: خیر. این ویروس‌ها از طریق تماس‌های اجتماعی عادی مانند دست دادن، بغل کردن، صحبت کردن، استفاده از ظروف مشترک، سوار شدن در یک وسیله نقلیه یا شنا در استخر مشترک منتقل نمی‌شوند. انتقال نیاز به تماس مستقیم خون-خون یا ترشحات خاص بدن دارد. نباید افراد مبتلا را منزوی کرد یا از آن‌ها ترسید.

سوال: آیا پشه یا حشرات دیگر می‌توانند بیماری منتقله از راه خون را انتقال دهند؟

پاسخ: خیر. ویروس‌هایی مانند اچ‌آی‌وی یا هپاتیت B و C در بدن پشه تکثیر نمی‌شوند و از بین می‌روند. پشه وقتی می‌گزد، بزاق خود را به فرد تزریق می‌کند، نه خون فرد قبلی را. بنابراین این بیماری‌ها از طریق نیش حشرات منتقل نمی‌شوند.

سوال: اگر در معرض خطر قرار گرفتم (مثلاً سوزن آلوده به دستم فرورفت) چه کار باید بکنم؟

پاسخ: بلافاصله محل تماس (مثلاً زخم) را با آب و صابون بشویید. سپس فوراً به یک مرکز بهداشتی-درمانی مراجعه کنید. در آنجا وضعیت شما ارزیابی و ممکن است برای برخی بیماری‌ها (مثل هپاتیت B یا اچ‌آی‌وی) داروهای پیشگیرانهٔ فوری (پروفیلاکسی[8]) برای شما شروع شود. این داروها اگر به موقع مصرف شوند، شانس ابتلا را به شدت کاهش می‌دهند.

جمع‌بندی: بیماری‌های منتقله از راه خون، اگرچه می‌توانند جدی باشند، اما راه‌های انتقال آن‌ها کاملاً شناخته شده و قابل پیشگیری است. کلید مقابله با آن‌ها آگاهی است: آگاهی از راه‌های انتقال، آگاهی از روش‌های پیشگیری مانند واکسیناسیون و رعایت احتیاط استاندارد، و آگاهی از این واقعیت که این بیماری‌ها از راه‌های معمولی زندگی اجتماعی منتقل نمی‌شوند. با رعایت اصول سادهٔ بهداشتی، می‌توانیم هم از خود و هم از دیگران در برابر این دشمنان نامرئی محافظت کنیم.

پاورقی

[1] Bloodborne Diseases (بیماری‌های منتقله از راه خون)
[2] Hepatitis B (هپاتیت ب): یک عفونت ویروسی که کبد را درگیر می‌کند.
[3] HIV (Human Immunodeficiency Virus): ویروس نقص ایمنی انسانی که عامل بیماری ایدز است.
[4] سیروز: ایجاد جای زخم (فیبروز) پیشرفته و غیرقابل بازگشت در کبد.
[5] Syphilis (سیفلیس): یک عفونت باکتریایی مقاربتی.
[6] Standard Precautions (احتیاط استاندارد): مجموعه‌ای از اقدامات کنترل عفونت که برای همه بیماران اعمال می‌شود.
[7] Sterilization (استریلیزاسیون): فرآیند از بین بردن تمام اشکال حیات میکروبی از یک شیء.
[8] Post-Exposure Prophylaxis - PEP (پروفیلاکسی پس از مواجهه): مصرف داروهای پیشگیرانه بلافاصله پس از احتمال مواجهه با یک عامل عفونی برای جلوگیری از بیماری.

راه های انتقال بیماری هپاتیت B و C اصول پیشگیری احتیاط استاندارد واکسن هپاتیت