گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

پلاسمید: DNA حلقوی کوچک در باکتری‌ها به عنوان ناقل ژن

بروزرسانی شده در: 18:24 1404/08/2 مشاهده: 7     دسته بندی: کپسول آموزشی

پلاسمید: پیام‌رسان‌های کوچک در دنیای باکتری‌ها

DNA1 حلقوی کوچک در باکتری‌ها به عنوان ناقل ژن2
این مقاله به بررسی کامل پلاسمید، این مولکول‌های DNA حلقوی کوچک و مستقل در باکتری‌ها می‌پردازد. شما با ساختار پلاسمید، کارکردهای اصلی آن در طبیعت و همچنین نقش حیاتی آن به عنوان یک ناقل ژن در فناوری DNA نوترکیب آشنا خواهید شد. مثال‌های ساده و کاربردی، درک این مفهوم پیچیده را برای دانش‌آموزان همه مقاطع آسان می‌کند.

پلاسمید چیست و چه شکلی دارد؟

فرض کنید یک باکتری، یک شهر کوچک است. کروموزوم3 اصلی این شهر، مانند یک کتابخانهٔ مرکزی بزرگ است که تمام دستورالعمل‌های مهم برای زندگی شهر در آن نگهداری می‌شود. پلاسمیدها مانند یک دفترچه یادداشت کوچک و جیبی هستند که باکتری آن را همراه خود دارد. این دفترچه‌های کوچک، حاوی اطلاعات اضافی و مفیدی هستند که در شرایط خاص به کار باکتری می‌آیند.

پلاسمیدها مولکول‌های DNA کوچک، حلقوی و دو رشته‌ای هستند که به طور مستقل از کروموزوم اصلی در درون سلول باکتری تکثیر می‌شوند. آن‌ها معمولاً فقط حاوی تعداد معدودی ژن هستند.

یک مثال ساده: تصور کنید باکتری‌ها در یک خاک آلوده به آنتی‌بیوتیک زندگی می‌کنند. باکتری‌هایی که پلاسمید حاوی "ژن مقاومت به آنتی‌بیوتیک" را دارند، مانند کسانی هستند که یک ماسک محافظ همراه خود دارند. این ماسک (ژن مقاومت) به آن‌ها اجازه می‌دهد در آن محیط آلوده زنده بمانند و رشد کنند، در حالی که باکتری‌های فاقد این پلاسمید از بین می‌روند.
ویژگی کروموزوم باکتری پلاسمید
شکل حلقه‌ای بزرگ (معمولاً) حلقه‌ای کوچک
تعداد ژن‌ها هزاران ژن (مثلاً 4000 ژن) تعداد کمی ژن (مثلاً 5-10 ژن)
اهمیت برای زندگی ضروری غیرضروری (اما اغلب مفید)
تعداد در هر سلول معمولاً یک عدد می‌تواند از یک تا صدها عدد باشد

پلاسمیدها در طبیعت چه کارهایی انجام می‌دهند؟

پلاسمیدها به باکتری‌ها ابرتوانیهای ویژه‌ای می‌دهند که به آن‌ها در بقا و رقابت کمک می‌کنند. این ابرتوانی‌ها از طریق ژن‌های موجود روی پلاسمید ارائه می‌شوند.

نوع پلاسمید کارکرد (ابرتوانی) مثال
پلاسمیدهای F (باروری)4 توانایی انتقال DNA بین باکتری‌ها مانند فرستادن یک پیام یا یک بسته کمکی ژنتیکی به باکتری همسایه
پلاسمیدهای R (مقاومت)5 مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها، فلزات سنگین و سموم باکتری دارای این پلاسمید در بدن یک بیمار تحت درمان با آنتی‌بیوتیک زنده می‌ماند.
پلاسمیدهای کُلبسی6 تولید موادی برای از بین بردن باکتری‌های رقیب مانند ساخت یک سلاح شیمیایی برای تصاحب منابع غذایی بیشتر

پلاسمیدها چگونه کپی و به اشتراک گذاشته می‌شوند؟

پلاسمیدها دو روش اصلی برای تکثیر و انتقال خود دارند:

۱. تکثیر مستقل: پلاسمیدها حاوی توالی خاصی به نام خاستگاه همانندسازی7 هستند. این توالی مانند یک دکمه شروع برای دستگاه کپی‌کننده DNA داخل باکتری عمل می‌کند. وقتی باکتری تقسیم می‌شود، این دستگاه از روی پلاسمید هم کپی می‌گیرد تا به سلولهای دختر نیز برسد.

۲. انتقال از باکتری به باکتری: این فرآیند که کانژوگاسیون8 نام دارد، شبیه به دست دادن یا بوسیدن بین دو باکتری است! باکتری دارای پلاسمید F (دهنده)، یک لولهٔ پروتئینی موقتی به نام پیلوس9 به سمت باکتری فاقد آن (گیرنده) ایجاد می‌کند. سپس یک کپی از پلاسمید از طریق این لوله منتقل می‌شود. به این ترتیب، یک ویژگی مفید (مثلاً مقاومت به آنتی‌بیوتیک) به سرعت در جمعیت باکتری‌ها پخش می‌شود.

فرمول ساده شمارش پلاسمیدها: اگر یک باکتری با $ n $ پلاسمید تقسیم شود، هر سلول دختر نیز تقریباً $ n $ پلاسمید خواهد داشت. این کار با کمک آنزیم‌هایی به نام پلیمراز10 انجام می‌شود که مولکول DNA را کپی می‌کنند.

پلاسمیدها؛ قهرمانان دنیای مهندسی ژنتیک

دانشمندان از پلاسمیدها به عنوان وسیله نقلیه یا تاکسی ژن استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌توانند یک پلاسمید طبیعی را بردارند، آن را در آزمایشگاه تغییر دهند و یک ژن جدید و مفید (مثلاً ژن تولید انسولین انسانی) را داخل آن قرار دهند. به این پلاسمید تغییر یافته، پلاسمید نوترکیب11 می‌گویند.

این فرآیند مهندسی ژنتیک مراحل ساده‌ای دارد:

۱. برش: پلاسمید و DNA حاوی ژن مورد نظر با استفاده از آنزیم‌های مخصوصی به نام آنزیم برشی12 برش داده می‌شوند.
۲. اتصال: ژن مورد نظر داخل پلاسمید برش خورده قرار می‌گیرد و با آنزیم دیگری به نام لیگاز13 به هم چسبانده می‌شوند.
۳. انتقال: پلاسمید نوترکیب به داخل یک باکتری (مانند اشریشیا کلی14) منتقل می‌شود.
۴. تکثیر و تولید: باکتری شروع به تقسیم شدن و تولید میلیون‌ها نسخه از خود می‌کند و در هر تقسیم، پلاسمید نوترکیب نیز کپی می‌شود. در نهایت، باکتری‌ها با پیروی از دستور ژن جدید، شروع به تولید انسولین انسانی می‌کنند.

انسولین تولید شده توسط این روش، دقیقاً مشابه انسولین تولید شده در بدن انسان است و برای درمان بیماران دیابتی استفاده می‌شود.

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

آیا همهٔ باکتری‌ها پلاسمید دارند؟

خیر. داشتن پلاسمید یک امر اختیاری برای باکتری است. بسیاری از باکتری‌ها فاقد پلاسمید هستند و تنها با کروموزوم اصلی خود زندگی می‌کنند. پلاسمیدها بیشتر مانند یک مزیت اضافی در شرایط سخت هستند.

آیا پلاسمیدها فقط در باکتری‌ها وجود دارند؟

خیر. اگرچه پلاسمیدها بیشتر در باکتری‌ها مطالعه شده‌اند، اما در برخی آرکی‌ها15 و حتی موجودات یوکاریوت16 ساده مانند مخمرها نیز یافت می‌شوند. اصل وجود DNA اضافی و مستقل در بسیاری از اشکال زندگی صدق می‌کند.

چرا گسترش پلاسمیدهای مقاوم به آنتی‌بیوتیک خطرناک است؟

زیرا این پلاسمیدها می‌توانند به راحتی از یک گونه باکتری به گونهٔ دیگر منتقل شوند. این امر باعث ایجاد ابرباکتری‌ها17 می‌شود که در برابر چندین آنتی‌بیوتیک مختلف مقاوم هستند و درمان عفونت‌های ناشی از آن‌ها بسیار سخت و گاهی غیرممکن است.

جمع‌بندی: پلاسمیدها مولکول‌های DNA حلقوی کوچک و بسیار قدرتمندی هستند که اگرچه برای زندگی اولیهٔ باکتری ضروری نیستند، اما نقش بسیار مهمی در تکامل، بقا و تطبیق‌پذیری آن‌ها ایفا می‌کنند. از همه مهم‌تر، درک دانشمندان از این مولکول‌های کوچک، پایه و اساس فناوری DNA نوترکیب را بنا نهاده است. این فناوری انقلابی در تولید داروهای حیاتی مانند انسولین، واکسن‌ها و هورمون‌های رشد ایجاد کرده و به یکی از ارکان مهم زیست‌فناوری مدرن تبدیل شده است.

پاورقی

1 DNA: دئوکسی ریبونوکلئیک اسید (Deoxyribonucleic Acid) - مولکول حاوی اطلاعات ژنتیکی.
2 ناقل ژن (Gene Vector) - وسیله‌ای برای انتقال ژن به داخل یک سلول.
3 کروموزوم (Chromosome) - ساختاری در سلول که DNA در آن بسته‌بندی شده است.
4 پلاسمید F (Fertility Plasmid) - پلاسمیدی که توانایی انتقال از طریق کانژوگاسیون را می‌دهد.
5 پلاسمید R (Resistance Plasmid) - پلاسمیدی که حاوی ژن‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک است.
6 پلاسمید کلبسی (Col Plasmid) - پلاسمیدی که دستور ساخت باکتریوسین (ماده ضد باکتری) را می‌دهد.
7 خاستگاه همانندسازی (Origin of Replication - ori) - توالی شروع کننده تکثیر DNA.
8 کانژوگاسیون (Conjugation) - انتقال مستقیم DNA از طریق تماس سلول به سلول.
9 پیلوس (Pilus) - ساختار لوله‌ای موقتی برای اتصال و انتقال DNA در کانژوگاسیون.
10 پلیمراز (Polymerase) - آنزیمی که سنتز DNA یا RNA را کاتالیز می‌کند.
11 DNA نوترکیب (Recombinant DNA) - مولکول DNA که از ترکیب توالی‌های DNA از منابع مختلف ایجاد شده است.
12 آنزیم برشی (Restriction Enzyme) - آنزیمی که DNA را در توالی‌های خاصی می‌برد.
13 لیگاز (Ligase) - آنزیمی که قطعات DNA را به هم متصل می‌کند.
14 اشریشیا کلی (Escherichia coli) - یک گونه باکتریایی که به طور گسترده در تحقیقات استفاده می‌شود.
15 آرکی‌ها (Archaea) - گروهی از موجودات ریز تک سلولی که شبیه باکتری‌ها هستند اما از نظر بیوشیمیایی متفاوتند.
16 یوکاریوت (Eukaryote) - موجوداتی که سلول‌های آن‌ها دارای هستهٔ واقعی است (مانند گیاهان، جانوران، قارچ‌ها).
17 ابرباکتری (Superbug) - باکتری‌های مقاوم در برابر چندین داروی ضد میکروبی.

پلاسمید DNA نوترکیب مهندسی ژنتیک مقاومت آنتی‌بیوتیکی کانژوگاسیون