فسیل چیست؟ گنجینههای پنهان زمین
فسیلها چگونه ساخته میشوند؟
تشکیل یک فسیل یک روند بسیار نادر و شانسی است. برای اینکه یک موجود زنده به فسیل تبدیل شود، باید شرایط خاصی فراهم باشد تا از تجزیه کامل در امان بماند. این فرآیند که فسیلشدگی نامیده میشود، معمولاً طی میلیونها سال رخ میدهد.
مراحل اصلی تشکیل یک فسیل استخوانی به شرح زیر است:
- مرگ و دفن سریع: موجود مرده باید بلافاصله پس از مرگ توسط موادی مانند گل و لای، شن، خاکستر آتشفشانی یا صمغ درخت پوشانده شود. این کار آن را از دسترس لاشهخواران، باکتریها و عوامل فرسایشی مانند باد و باران محافظت میکند.
- فشار و نفوذ مواد معدنی: با گذشت زمان، لایههای بیشتری از رسوب روی آن انباشته میشود و فشار زیادی وارد میآورد. آبهای زیرزمینی که غنی از مواد معدنی (مانند سیلیس یا کلسیت) هستند، به آرامی به داخل استخوان یا پوسته نفوذ میکنند و بافت اصلی را با این مواد سنگمانند جایگزین میکنند. این فرآیند سنگشدگی نام دارد.
- آشکارسازی: پس از میلیونها سال، ممکن است حرکت صفحات زمینساختی یا فرسایش لایههای بالایی رسوب، باعث شود که فسیل دوباره در معرض دید قرار گیرد تا توسط دیرینهشناسان کشف شود.
یک مثال معروف، فسیلهای ماموتهای پشمالو است که در یخهای دائمی سیبری به دام افتاده بودند. یخ آنها را به طور کامل منجمد کرد و حتی گوشت و موی آنها نیز برای هزاران سال حفظ شد!
انواع مختلف فسیلها کدامند؟
فسیلها فقط به شکل استخوانهای غولپیکر دایناسورها نیستند. آنها در شکلها و اندازههای بسیار متنوعی یافت میشوند. در جدول زیر میتوانید مهمترین انواع آنها را ببینید:
نوع فسیل | توضیح | مثال |
---|---|---|
بدنسنگشده | ساختار اصلی بدن موجود با مواد معدنی جایگزین میشود و یک کپی سنگی دقیق ایجاد میکند. | استخوانهای دایناسور، تنههای درختان سنگشده |
قالب و ریختهگري | بدن موجود تجزیه میشود و یک حفره (قالب) به جا میگذارد. بعدها مواد معدنی این حفره را پر میکنند و یک کپی (ریختهگری) میسازند. | فسیلهای صدفهای دریایی |
اثر فسیل | آثاری که یک موجود زنده به جا گذاشته است، نه خود بدن آن. مانند ردپا، لانه یا فضولات. | ردپای دایناسور در گلرس |
فسیلهای کامل | کل بدن موجود، اغلب به همراه بافتهای نرم، در یک محیط خاص حفظ میشود. | حشرات در کهربا، ماموت در یخ |
فسیلها چه چیزهایی به ما میآموزند؟
فسیلها مانند پنجرهای به گذشتههای دور زمین هستند. دیرینهشناسان با مطالعه آنها به اطلاعات فوقالعادهای دست پیدا میکنند:
- درک تاریخ حیات و تکامل: فسیلها شواهد مستقیمی از چگونگی تغییر و تحول گونههای مختلف جانوری و گیاهی در طول میلیونها سال ارائه میدهند. برای مثال، فسیلهای میانی نشان میدهند که چگونه برخی دایناسورها به پرندگان امروزی تکامل یافتهاند.
- بازسازی محیطهای باستانی: با یافتن فسیل یک گیاه گرمسیری در یک منطقه سردسیر، میتوان فهمید که آب و هوای آن منطقه در گذشته بسیار متفاوت بوده است. به این ترتیب، فسیلها به ما کمک میکنند نقشه قارهها و آب و هوای زمین در ادوار گذشته را بازسازی کنیم.
- تعیین سن لایههای زمین: از فسیلهای خاصی که در یک دوره زمانی کوتاه زندگی میکردهاند و به سرعت در همه جای زمین پخش شدهاند (فسیلهای شاخص) به عنوان «ساعتهای زمینشناسی» برای تعیین سن نسبی سنگها استفاده میشود.
از کشف تا موزه: سفر یک فسیل
کار دیرینهشناسان فقط حفاری نیست. آنها مراحل طولانی و دقیقی را برای مطالعه یک فسیل طی میکنند:
- اکتشاف و حفاری: پیدا کردن محل فسیل با استفاده از نقشههای زمینشناسی و بررسی منطقه. سپس با دقت بسیار بالا و با ابزارهایی مانند قلم مو و سوزن، فسیل از دل سنگ بیرون آورده میشود.
- حمل و نقل: فسیلهای شکننده را در گچ میپیچند تا مانند یک قالب محکم، سالم به آزمایشگاه برسد.
- آمادهسازی در آزمایشگاه: تکنیسینها با میکرواسکوپ و ابزارهای ظریف، ذرهذره سنگهای اضافی را از روی فسیل جدا میکنند. این کار ممکن است ماهها یا حتی سالها طول بکشد!
- مطالعه و نمایش: پس از تمیز شدن، دیرینهشناسان آن را مطالعه و اندازهگیری میکنند. در نهایت، فسیل برای آموزش و لذت بردن مردم به موزهها فرستاده میشود.
سؤالات متداول درباره فسیلها
خیر. تشکیل فسیل یک اتفاق بسیار نادر است. بیشتر موجودات پس از مرگ به سرعت توسط سایر جانوران خورده شده یا توسط باکتریها تجزیه میشوند. فقط تعداد بسیار کمی در شرایط خاص دفن شده و شانس فسیل شدن را پیدا میکنند.
کهنترین فسیلهای کشفشده، مربوط به جانداران میکروسکوپی به نام استروماتولیت هستند که حدود 3.5 میلیارد سال پیش در اقیانوسها زندگی میکردهاند. این فسیلها در استرالیا پیدا شدهاند.
آن را از جای خود خارج نکنید. سعی کنید محل دقیق آن را به خاطر بسپارید. از آن عکس بگیرید و سپس موضوع را به یک معلم، یک موزه تاریخ طبیعی یا دانشگاه اطلاع دهید. متخصصان میتوانند آن را به روش صحیحی خارج و مطالعه کنند.
پاورقی
1دیرینهشناسی (Paleontology): علمی که به مطالعه زندگی در دوران زمینشناسی گذشته از طریق بررسی فسیلها میپردازد.
2استروماتولیت (Stromatolite): ساختارهای لایهلایهای که توسط colonies of cyanobacteria (جلبکهای سبز-آبی) ساخته میشوند و از قدیمیترین اشکال حیات روی زمین هستند.
3فسیل شاخص (Index Fossil): فسیلهایی که به صورت گسترده در جغرافیای زمین پراکنده شدهاند، اما تنها در یک محدوده زمانی کوتاه (دوره زمینشناسی خاص) زندگی میکردهاند. از آنها برای تاریخگذاری نسبی سنگها استفاده میشود.