۱) مبانی سرمایه‌گذاری و ساخت سیستم شخصی

نویسنده بحث را با چراییِ سرمایه‌گذاری آغاز می‌کند؛ رشد ثروت بلندمدت، ایجاد درآمد تقسیمی یا حفظ قدرت خرید در برابر تورم. سپس ابزارهای هدف‌گذاری معرفی می‌شوند تا افق زمانی و معیارهای موفقیت روشن شوند. گام مهم بعدی تدوین «سند استراتژی شخصی» است؛ سندی مکتوب که معیارهای گزینش سهم، قوانین ورود و خروج، حد ضررِ مبتنی بر تحلیل، شیوهٔ خرید پله‌ای، و قواعد بازبینی دوره‌ای را مشخص می‌کند. این مکتوب‌سازی در روزهای پرتب‌وتاب بازار از تصمیم‌های احساسی جلوگیری می‌کند و مسیر یادگیری تکرارشونده را فراهم می‌سازد. کتاب تفاوت سرمایه‌گذاری و سفته‌بازی را روشن می‌کند و اصل «دایرهٔ شایستگی» را یادآور می‌شود؛ یعنی سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارهایی که مدل درآمدی، محرک‌های رشد و ریسک‌هایشان را می‌فهمیم. تنوع‌بخشی نیز با تأکید بر «تنوعِ هوشمند» مطرح است؛ تعداد معقولی دارایی با همبستگی‌های پایین، نه پخش افراطی سرمایه. در پایان فصل، یک روتین هفتگی برای مرور خبرها، گزارش‌ها، و بازخوانی قوانین پیشنهاد می‌شود تا انضباط رفتاری تثبیت شود

۲) تحلیل بنیادی شرکت‌ها: صورت‌های مالی و مزیت رقابتی

تحلیل بنیادی ستون فقرات تصمیم‌گیری ارزشی است. در صورت سود و زیان، شاخص‌هایی مانند رشد فروش، ثبات حاشیه سود ناخالص و عملیاتی، ساختار هزینه و چرخه‌های فصلی بررسی می‌شوند. در ترازنامه، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام، نقدینگی، سرمایهٔ در گردش و ساختار سررسید بدهی‌ها ارزیابی می‌شود. صورت جریان وجوه نقد نشان می‌دهد سود حسابداری تا چه حد به نقد عملیاتی تبدیل می‌شود و آیا شرکت توان پوشش مخارج سرمایه‌ای، بازپرداخت بدهی و سود تقسیمی را دارد. هشدار کلیدی کتاب این است که رشد ظاهری سود بدون پشتیبانی نقدی، نشانهٔ ریسک کیفیت سود است. بخش مهم دیگر مزیت رقابتی پایدار است؛ برند قوی، اثر شبکه، هزینهٔ تمام‌شدهٔ پایین‌تر، مقیاس تولید و توزیع، یا هزینهٔ جابه‌جایی بالای مشتری. نشانه‌های این مزیت‌ها در اعداد دیده می‌شود؛ حاشیه‌های سود باثبات، سهم بازار رو‌ به رشد و بازده سرمایهٔ به‌کارگرفته‌شده بالاتر از هزینهٔ سرمایه طی چند سال. کیفیت مدیریت و حاکمیت شرکتی نیز با شفافیت گزارشگری، هم‌سویی منافع با سهام‌داران و سابقهٔ تخصیص سرمایه سنجیده می‌شود. خروجی فصل، چک‌لیست بنیادی عملی است تا «ارزانِ بی‌کیفیت» جای «باارزشِ باکیفیت» را نگیرد

۳) ارزش‌گذاری و حاشیهٔ امنیت

پس از شناخت کیفیت، نوبت به سنجش قیمت می‌رسد. نسبت‌هایی مانند P/E، P/B، P/S و EV/EBITDA نقطهٔ شروع‌اند اما تفسیرشان صنعت‌وابسته است؛ برای نمونه P/E پایین در کسب‌وکار چرخه‌ای الزاماً ارزانی را نشان نمی‌دهد چون سود در اوج چرخه ثبت شده است. سپس مدل‌های تنزیلی مانند جریان نقدی تنزیل‌شده و تنزیل سود تقسیمی برای برآورد «دامنهٔ ارزش منصفانه» به‌کار می‌روند. سناریونویسی بدبینانه، پایه و خوش‌بینانه کمک می‌کند حساسیت نتیجه به نرخ رشد، حاشیه سود و نرخ تنزیل دیده شود. مفهوم محوری، «حاشیهٔ امنیت» است؛ خرید با تخفیف معنادار نسبت به ارزش برآوردی تا خطاهای مدل و رخدادهای غیرمنتظره جبران شوند. ابزارهای تکمیلی مانند مقایسه با همتایان، مرور معاملات اخیر صنعت و سنجه‌های واحد اقتصادی تصویر را کامل می‌کنند. چارچوب تصمیم نهایی روشن است؛ کیفیت بالا و قیمت گران یعنی صبر و پیگیری، کیفیت متوسط و قیمت بسیار ارزان یعنی بازسنجی ریسک‌های پنهان، و کیفیت بالا با قیمت منصفانه یا پایین یعنی ورود با اندازهٔ موقعیت سنجیده

۴) ساخت پرتفوی با الگوی هسته–اقمار و تنوع‌بخشی هوشمند

تصمیم تخصیص دارایی بیشترین اثر را بر نوسان و بازده بلندمدت دارد. کتاب الگوی هسته–اقمار را پیشنهاد می‌کند؛ هسته‌ای از صندوق‌های شاخص و ETFهای کم‌هزینه برای پوشش گستردهٔ بازار، و اقمارِ انتخاب‌های فعال مبتنی بر پژوهش بنیادی. تنوع میان صنایع، اندازهٔ شرکت‌ها، جغرافیا و سبک‌های سرمایه‌گذاری، ریسک خطای خاص شرکت را کاهش می‌دهد و در عین حال تمرکز لازم برای اثرگذاری تحلیل را حفظ می‌کند. بازبالانس دوره‌ای وزن‌ها را به اهداف از پیش تعیین‌شده برمی‌گرداند و عملاً ارزان‌خری و گران‌فروشی را نهادینه می‌کند. مدیریت هزینه‌ها و مالیات حیاتی است؛ کارمزدها، شکاف قیمت خرید و فروش و مالیات می‌توانند بازده اسمی را فرسایش دهند، پس تناوب معاملات باید سنجیده باشد. نگه‌داشت بخشی نقدینگی برای شوک‌های بازار و فرصت‌های ناگهانی، انعطاف استراتژی را بالا می‌برد. در پایان فصل، چک‌لیست پایش سبد برای کنترل تمرکز ریسک، تغییر همبستگی‌ها، نیازهای نقدی آتی و اعتبار فرضیات بنیادی ارائه می‌شود

۵) مدیریت ریسک و روان‌شناسی بازار

کتاب بر تقدم قوانین خروج نسبت به ورود تأکید دارد. حد ضرر باید بر مبنای تحلیل تعیین شود نه عددی دلخواه، و استفاده از توقف دنباله‌رو می‌تواند سودهای تحقق‌نیافته را محافظت کند. تعریف رویدادهای نقض فرض مانند افت معنادار حاشیه سود یا شکست سطوح کلیدی، و تنظیم اندازهٔ موقعیت بر اساس ریسک معامله و همبستگی با سایر دارایی‌ها از تجمع ریسک پنهان جلوگیری می‌کند. در بُعد رفتاری، سوگیری‌هایی مانند تأییدطلبی، زیان‌گریزی، ترس از عقب‌ماندن و چسبندگی به زیان توضیح داده می‌شوند و سه ابزار عملی پیشنهاد می‌شود؛ چک‌لیست پیش از معامله برای فیلتر احساسات، ثبت دلایل ورود و خروج در دفترچهٔ سرمایه‌گذار برای پاسخ‌گویی، و مرور پس از معامله برای یادگیری تکرارشونده. قاعدهٔ راهنما این است که اگر امروز دوباره همان موقعیت را نمی‌خرید، دلیل نگهداری چیست. ریتم پایدار یادگیری با مطالعهٔ گزارش‌های سالانه، شنیدن کنفرانس‌ها و پیگیری یادداشت‌های پژوهشی دوام سیستم را بیشتر می‌کند