یاختههای درونپوست با پمپ کردن یونهای معدنی (مصرف ATP) به درون استوانهی آوندی، در ایجاد فشار ریشهای نقش دارند. اگر مقدار آبی که در اثر فشار ریشهای به برگها میرسد از مقدار تعرق آن از سطح برگ بیشتر باشد، آب بهصورت قطراتی طی تعریق، خارج میشود؛ بنابراین مصرف ATP توسط انواعی از یاختههای پارانشیمی به نفع ایجاد تعریق است.
بررسی سایر گزینهها:
1) روزنههای آبی برگها، همیشه باز هستند و لفظ "افزایش مدتزمان باز بودن این روزنهها"، اشتباه است.
3) افزایش مساحت برگ و تعداد روزنههای هوایی آن، سبب افزایش میزان تعرق شده و با افزایش تعرق، احتمال ایجاد تعریق کم میشود.
4) یاختههای نگهبان روزنه، به دنبال انباشت ساکارز و یونهای معدنی در پروتوپلاست خود، باز میشوند و باعث افزایش تبادلات گازی مختلف و افزایش میزان تعرق میشوند. همانطور که ذکر شد، با افزایش تعرق، احتمال ایجاد تعریق کم میشود.