گزینه 1)
تجزیه‌ی غشای هسته به طور کامل → گروهی از رشته‌های دوک به محل سانترومر متصل می‌شوند.
✅ درست

در مرحله‌ی پرومتافاز، غشای هسته به طور کامل تجزیه می‌شود.

رشته‌های دوک که خارج از هسته هستند، پس از تجزیه‌ی غشای هسته می‌توانند به سانترومر کروموزوم‌ها متصل شوند.

تا قبل از تجزیه کامل هسته، این اتصال ممکن نیست.→ جمله از نظر علمی، علّی و واژگانی کاملاً صحیح است.

گزینه 2)
دور شدن جفت سانتریول‌ها از هم → کروموزوم‌ها در سطح استوایی هسته ردیف می‌شوند.
✗ نادرست

دور شدن سانتریول‌ها مربوط به مرحله‌ی پروفاز است.

ردیف شدن کروموزوم‌ها در صفحه‌ی استوایی مربوط به متافاز است.

بین این دو رخداد، تجزیه غشای هسته و تشکیل رشته‌های دوک نیز لازم است.→ رابطه علت و معلولی مستقیم و «قطعیت» بین این دو برقرار نیست.

گزینه 3)
کوتاه شدن رشته‌های دوک متصل به سانترومرها → کروماتیدهای خواهری از یکدیگر دور می‌شوند.
✗ نادرست (غلط قطعی)

در مرحله‌ی آنافاز، رشته‌های دوک متصل به سانترومر کوتاه می‌شوند.

کروماتیدهای خواهری از هم جدا شده و به دو قطب سلول کشیده می‌شوند.

اما: پس از جدا شدن، دیگر آن‌ها کروماتید خواهری نامیده نمی‌شوند، بلکه کروموزوم‌های دختری نام دارند.

همچنین در برخی اختلالات مانند «باهم‌ماندن کروموزوم‌ها» یا «پلی‌پلوئیدی»، این جدا شدن رخ نمی‌دهد.→ به همین دلیل، جمله از نظر علمی و قطعی‌بودن نادرست است.

گزینه 4)
افزایش تعداد مولکول‌های دنا → ساخت پروتئین‌ها در یاخته افزایش می‌یابد.
✗ نادرست

افزایش DNA در مرحله‌ی S چرخه‌ی سلولی انجام می‌شود.

ساخت پروتئین‌ها بیشتر در مراحل G1 و G2 کنترل می‌شود و به عوامل دیگری نیز وابسته است.

صرفاً با زیاد شدن DNA، لزوماً ساخت پروتئین‌ها افزایش نمی‌یابد.→ جمله از نظر علمی نادرست و غیرعلّی است.

پاسخ صحیح: گزینه 1 ✅