در همۀ ابیات زیر، متنقاض نما (پارادوکس) وجود دارد، بهجز: ............
1 )
زبندگی شما صد هزارم آزادیست / که سلطنت کند آن کو بود گدای شما
به روز افغانی و شب یاربی داشت / زمین عشق خوش روز و شبی داشت
3 )
خامشی از کردههای بد به فریادم رسید / بیزبانیها زبانِ عذرخواهی شد مرا
4 )
دعوی هستی در این میدان دلیل نیستی است / هر که فانی میشود موجود میدانیم ما