بررسی دقیق ترکیبها:
1) آتشِ نهان – ترکیب وصفی است:
«نهان» = صفت
«آتش» = موصوف
نوع: وصفی ✅
2) شوقِ مهدی – ترکیب اضافی است:
«شوق» = مضاف
«مهدی» = مضافالیه
نوع: اضافی ✅
3) غمخانه
– این ترکیب از نظر ظاهری بدون کسره است، اما در اصل یک اسم مرکب است که معنی خاص دارد (مانند: یتیمخانه، نغمهسرا).
– در ادبیات فارسی به این نوع، ترکیب مرکب اضافی یا ترکیب تقییدی یا حتی ترکیب مقلوب گفته میشود.
– "خانهای برای غم" = مقلوب از «خانهٔ غم»
نوع: مقلوب / اسم مرکب / اضافی خاص ?
4) نشانِ کوی– ترکیب اضافی است
«نشان» = مضاف
«کوی» = مضافالیه
نوع: اضافی ✅
نتیجه:
در نگاه سطحی ممکن است گزینه 3 به دلیل نبود کسره یا ترتیب واژهها متفاوت به نظر برسد،
اما از دید ساختار نحوی و قواعد ادبی، تنها گزینهای که وصفی است، گزینه 1 است.
بقیه (2، 3، 4) همگی نوعی از ترکیب اضافی هستند.
جمعبندی نهایی:
اگر معیار نوع ترکیب باشد:
پاسخ صحیح: گزینه 1 – آتشِ نهان ← ترکیب وصفی
اگر طراح فقط به ظاهر کلمه و نبود کسره در گزینه 3 توجه کرده باشد (که از نظر علمی دقیق نیست)، ممکن است اشتباه پاسخ داده شده باشد.
پاسخ قطعی علمی و کتابپایه:
گزینه 1 درست است چون تنها ترکیب وصفی است و با بقیه متفاوت است.
بقیه یا اضافی هستند یا اسم مرکب اضافی (مثل غمخانه). اعتراضهایی که به نبود کسره در گزینه 3 اشاره کردهاند، از لحاظ نگارش درست هستند اما از لحاظ دستوری تفاوت ترکیب در گزینه 1 است.