موارد الف و د درست است.

الف)  70 درصد کربن دی اکسید به صورت یون بی کربنات حمل می شود. در گویچه ی قرمز آنزیمی به نام کربنیک انیدراز،  $CO_2$ را با  $H_2O$ ترکیب کرده و کربنیک اسید پدید می آورد. کربنیک اسید هم به سرعت به یون بی کربنات و هیدروژن تجزیه می شود. یون هیدروژن تجزیه می شود. یون هیدروژن به هموگلوبین می پیوندد و در نتیجه می توان گفت هموگلوبین مانع اسیدی شدن خون می شود. یون بی کربنات از گویچه ی قرمز به خوناب وارد می شود. و در شش ها کربن دی اکسید از ترکیب یون بی کربنات آزاد می شود و پس از انتشار به کیسه های حبابکی به هوا انتشار می یابد. پس این گویچه های قرمز در دفع کربن دی اکسید هم نقش مهمی دارند.

ب) یون $H^+$ حاصل از کربنیک اسید به هموگلوبین می پیوندد و در نتیجه مانع از اسیدی شدن خون می شود(یعنی از کاهش PH خون جلوگیری می‌کند). همچنین انواع گلوبین های موجود در خوناب و هموگلوبین با جذب و انتقال یون ها می توانند در تنظیم pHخون مؤثر واقع شوند.

ج) در اغلب جانوران می دانیم که گویچه قرمز وجود ندارد. یعنی در بی مهرگان به طور کلی گویچه ی قرمز وجود ندارد و نیز در انسان و بسیاری از پستانداران گویچه های قرمز هسته و بیشتر اندامک های خود را از دست می دهند.

د) زخم پپتیک در لایه ی مخاطی معده می تواند به غده های معده آسیب وارد کند و در نتیجه تولید فاکتور داخلی معده دچار اختلال شود و فرد دچار کم خونی خطرناک گردد.