آرایههای مقابل همهٔ ابیات کاملاً درست هستند، بهجز:
1 )
زان پیش که در زلف تو بندیم دل خویش / ما رشتهٔ مهر از همه بگسیخته بودیم (مجاز، تضاد)
2 )
تا زلف و رخت بردمد از سایه و روشن / از شاخهٔ سرو چمن آویخته بودیم (لف و نشر، مجاز)
3 )
دور از لب شیرین تو چون شمع سیه روز / خوش آتش و آبی به هم آمیخته بودیم (استعاره، ایهام)
با گریهٔ خونین من و خندهٔ مهتاب / آب رخی از شبنم و گل ریخته بودیم (استعاره مصرحه، استعاره مکنیه)
تحلیل ویدئویی تست
منتظریم اولین نفر تحلیلش کنه!