اشراف درجه دوم كشاورزان وابسته‌ای بودند كه به علت بدهكاری به زمين‌های شاهان و اربابان وابسته بودند. ـ سرف‌ها اجازه نداشتند كه ملک ارباب خود را ترک كنند، اما در عين حال مانند برده نيز قابل خريد و فروش نبودند.

عده‌ای از كشاورزان به خاطر ناامنی و هرج و مرج زمين خود را به فرد نيرومندی واگذار كردند و در عوض آن از حمايت او برخوردار شدند. ـ اشراف درجه دوم كشاورزان وابسته‌ای بودند كه به علت بدهكاری به زمين‌های شاهان و اربابان وابسته بودند.

در نظام فئودالی، اربابان يا فئودال‌ها كليهٔ حقوقی را كه خاص شاهان بود، تصاحب می‌كردند. ـ موقعيت سرف‌ها باعث شد كه قدرت سياسی ميان فئودال‌ها يا زمين‌داران بزرگ و كوچک تقسيم شود و حاصل آن وابستگی ميليون‌ها كشاورز به زمين می‌شد. 

پادشاهان به‌دليل ناتوانی در تأمين هزينهٔ ارتش، درصدد برآمدند قسمت‌هايی از زمين‌ها و املاک خود را در برابر دريافت خدمات نظامی و غيرنظامی به زيردستان و يا اشراف درجهٔ دوم واگذار كنند. ـ عده‌ای از كشاورزان به‌خاطر ناامنی و هرج و مرج زمين خود را به فرد نيرومندی واگذار كردند و در عوض آن از حمايت او برخوردار شدند.