ابتدا دقت کنید که سرخرگ آوران قبل از سرخرگ وابران قرار می‌گیرد  و قطر بیشتری دارد. با پیش‌رفتن از سمت سرخرگ آوران به سمت وابران میزان اکسیژن خون به دلیل مصرف شدن توسط یاخته‌های خونی و با یاخته‌های خود رگ و همچنین تراوش شدن آن به کپسول بومن کمتر می‌شود؛ بنابراین مقدار آن در آوران بیشتر از وابران است. با توجه به اینکه مواد دفعی ترشحی باید در مرحله ترشح وارد گردیزه شوند و در مرحله تراوش کمتر نمی‌شوند، بنابراین مقدار آن‌ها در دو سرخرگ تفاوت چندانی ندارد اما غلظت آن‌ها به دلیل گشادتر بودن سرخرگ آوران نسبت به سرخرگ وابران متفاوت است. در سرخرگ آوران به دلیل حجم بیشتر خون غلظت مواد دفعی کمتر است.

بررسی سایر گزینه‌ها: 1) طبق کتاب سرخرگ آوران قطر بیشتری دارد اما درباره پروتئین‌ها در کتاب می‌خوانیم که نمی‌توانند تراوش شوند؛ بنابراین مقدار آن‌ها در دو رگ مساوی است.

 2) آمینواسیدها جزء مواد مفیدی هستند که تراوش می‌شوند؛ پس مقدار آن‌ها در آوران بیشتر است. فشارخون نیز در آوران به دلیل قطر بیشتر آن بیشتر است.

 4) مواد فقط بر اساس اندازه تراوش می‌شوند و ربطی به دفعی یا غذایی بودن آن‌ها ندارد؛ بنابراین مقدار هر دو نوع مواد در آوران بیشتر است.