در متن آمده:
«نوجوانی با این تصور که افراد معتاد انسان‌های ضعیفی هستند و او قوی‌تر از آن است که با یکی‌دو بار مصرف مواد روان‌گردان به آن‌ها وابسته شود، گهگاهی از این مواد استفاده می‌کند تا مورد تأیید دوستانش قرار گیرد.»

در این جمله دو نکته دیده می‌شود:

اعتماد بیش از حد به خود (او فکر می‌کند قوی‌تر از آن است که معتاد شود)

تمایل به تأیید جمعی (مصرف می‌کند تا مورد تأیید دوستانش قرار گیرد)

اکنون باید دید کدام عامل اصلی‌تر در «تصمیم‌گیری نادرست» نقش داشته است؟

اگر تمرکز روی باور به قوی بودن و مصون بودن از اعتیاد باشد → عامل اصلی اعتماد افراطی است.
اگر تمرکز روی تلاش برای پذیرفته‌شدن در جمع دوستان باشد → عامل اصلی سوگیری تأیید است.

اما سؤال به‌وضوح پرسیده:
«کدام عامل موجب تصمیم‌گیری نادرست وی شده است؟»
و در متن هم دلیل مصرف مواد را چنین بیان کرده:
«...تا مورد تأیید دوستانش قرار گیرد.»

پس عامل نهایی که او را به تصمیم اشتباه کشانده، تلاش برای تأیید اجتماعی است، نه صرفاً اعتماد به نفس کاذب.

بنابراین با وجود اینکه اعتماد افراطی نقش دارد،
پاسخ درست همچنان: گزینه 2 - سوگیری تأیید است،
چون عامل محرک تصمیم نهایی، تأیید گرفتن از دوستان بوده است.