یکی از این اشکالات، محدودیتهای روش تجربی بود که نمیتوانست پاسخ گوی سؤالهای مهم انسان باشد. مثلاً تجربه نمیتوانست درباره نیاز جهان به مبدأ و خدا و وجود عوالمی غیر از عالم طبیعت و اساس خوب و بدهای اخلاقی اظهارنظر کند؛ زیرا ابزار لازم برای چنین مسائلی را در اختیار نداشت. همچنین ناتوانی تجربه در دستیابی به همه خصوصیات اشیا و احتمالی بودن بسیاری از نتایج تجربی و تفاوت میان تجربه انسانها، میتوانست قطعیت احکام تجربی را از میان ببرد. در هر حال چنین مشکلاتی سبب شد که واقعنمایی دانش تجربی ، بار دیگر با اشکال روبهرو شود و جریانهای نسبیگرا در داخل تجربهگرایی ظهور کنند. گزینه 4 از نتایج اندیشه نسبیگرایی است، نه از عوامل پیدایش آن.