فقط مورد «ب» درست است.
بررسی موارد:
الف) با ورود افراد ناقل بیماری کم‌خونی داسی‌شکل به ارتفاعات، گویچه‌های قرمز آن‌ها داسی شده و در نتیجه ظرفیت حمل اکسیژن در بدن آن‌ها کاهش می‌یابد. در این شرایط ترشح هورمون اریتروپویتین به درون مویرگ‌های منفذدار کلیه و مویرگ‌های ناپیوستۀ کبد افزایش می‌یابد، نه این‌که آغاز شود. توجه کنید همواره مقدار کمی اریتروپویتین در خون وجود دارد.

ب) اگر دو ژن مربوط به بیماری‌های وابسته به X در کنار هم قرار بگیرند، ممکن است بخشی از فام‌تن X بین آن‌ها حذف شده باشد. یا این‌که ژنی از فام‌تن X کنده شده و به مجاورت ژن دیگری در فام‌تن X همتا متصل شده باشد (مضاعف شدن). همچنین ممکن است بخشی از فام‌تن X کنده شده و به بخش دیگری از همان فام‌تن چسبیده باشد (جابه‌جایی) و یا این‌که بخشی از فام‌تن X کنده شده و به صورت واژگون مجدداً به فام‌تن متصل شود. در تمام حالت‌های فوق می‌تواند دو ژن بیماری وابسته به X را کنار هم قرار دهد.
ج) انتخاب طبیعی هیچ‌گاه نمی‌تواند موجب بروز سازگاری و ایجاد ژن جدید در مولکول‌های دنا شود و در نتیجه نمی‌تواند یک جاندار را سازگار نماید.
د) با توجه به این‌که دگره‌های A و e روی یک فام‌تن قرار دارند، پس در کل این یاخته دارای سه جفت فام‌تن همتا با دگره‌های ناخالص است و در مجموع می‌تواند چهار نوع آرایش تترادی داشته باشد. (انواع آرایش تترادی را می‌توانید از فرمول ${2^{n - 1}}$ محاسبه کنید و n در آن تعداد جفت فام‌تن‌های همتا با دگره‌های ناخالص است) این یاخته می‌تواند 8 نوع گامت تولید کند. تعداد انواع آرایش‌ها نصف تعداد انواع گامت‌ها است.