همهٔ ابیات در مذمّت «خنده» سروده شده است؛ بهجز:
شود جهان لب پرخنده اگر مردم / کنند دست یکی در گرهگشایی هم
2 )
مهر زن بر دهن خنده که در بزم جهان / سر خود میخورد آن پسته که خندان باشد
3 )
حسن را جبههٔ واکرده به تاراج دهد / خندهٔ گل سبب جرأت گلچین باشد
4 )
گریه در دنبال باشد خندهٔ بیوقت را / خنده زن چون گل در خون شنا میبایدت
پاسخ تشریحی :
تحلیل ویدئویی تست
منتظریم اولین نفر تحلیلش کنه!