یک کاربرد عقل در فلسفه در ارتباط با موجوداتی است که از ماده و جسم مجردند و در قید زمان و مکان نیستند. در مواردی، از خدایان نیز به عنوان «عقل کل» یاد شده است. بسیاری از فلاسفه معتقدند که علاوه بر عالم طبیعت، عوالم دیگری هم وجود دارد که با حواس ظاهری نمی‌توان آن‌ها را درک کرد. یکی از این عوالم «عالم عقل» است. فیلسوفان الهی می‌گویند: بسیاری از فرشتگان که در کتاب‌های آسمانی، از جمله قرآن کریم، از آن‌ها یاد شده، همین موجودات عقلانی، یعنی موجودات مجرد از ماده و جسم‌اند که در عالم عقل به سر می‌برند. آنان معتقدند که علم این قبیل موجودات، از طریق استدلال و کنار هم گذاشتن مفاهیم نیست بلکه این موجودات (فرشتگان) حقایق اشیا را «شهود» می‌کنند و به مفاهیم و استدلال مفهومی نیازی ندارند.

کدام مورد، رابطهٔ بین دو بخشی که زیر آن‌ها خط کشیده شده است را، به منطقی‌ترین شکل، نشان می‌دهد؟