کدام گزینه، به مفهوم بیت «نباید بدو نیز اندیشه راه / که او برتر از نام و از جایگاه» نزدیکتر است؟
1 )
تو ای ظالم، بیا شرم از خدا کن / دمی اندیشه روز جزا کن
خدا را نشاید در اندیشه جُست / که دیو است هرچ آن ز اندیشه رُست
3 )
حق نگنجد در زمین و آسمان / در دلِ مومن بگنجد، این بِدان
4 )
با آنکه آسمان و زمین نیست در خورَش / گنجد بهدل خدای، بنازم فضای دل