1) یاختههای پوششی مخاط روده علاوهبر مادهی مخاطی، آب و یونهای مختلف از جمله بیکربنات ترشح میکنند. گروهی از این یاختهها (نه هر یاخته) آنزیمهای گوارشی دارند. این آنزیمها مولکولهای حاصل از فعالیت آمیلاز پانکراس و بزاق را به مونوساکارید تبدیل میکنند.
2) با ورود غذا به دهان، جویدن غذا و گوارش مکانیکی آن آغاز میشود. آسیاب شدن غذا به ذرات بسیار کوچک برای فعالیت بهتر آنزیمهای گوارشی لازم است.
3) پیشسازهای پروتئازهای معده را به طور کلی پپسینوژن مینامند. پپسینوژن با اثر کلریدریک اسید به پپسین تبدیل میشود که پروتیئنها را به مولکولهای کوچکتر تجزیه میکند، نه به آمینواسیدها (واحدهای سازندهی پروتئین).
4) نخستین گام در گوارش چربیها، تبدیل آنها به قطرههای ریز است تا آنزیم لیپاز بتواند بر آنها اثر کند. صفرا و حرکات مخلوطکنندهی رودهی باریک باعث ریز شدن چربیها میشوند.