یاییم همه گزینه‌ها رو یکی‌یکی تحلیل کنیم:

صورت سؤال:
انسان هم می‌تواند با پیروی از عقل، علیه تمایلات ناپسند خود قیام کند → این «خود» می‌شود نفس لوّامه.
و هم می‌تواند به خود ستم کند → این «خود» می‌شود نفس امّاره.
آیهٔ شریفهٔ «أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ...» هم دقیقاً همین ستمِ نفس امّاره را تبیین می‌کند.

نفس لوّامه – نفس امّاره – «وَ الَّذِینَ کَسَبُوا...»→ ترتیب اول دو بخش درست است (لوّامه، سپس امّاره) اما آیه‌ای که ذکر شده دربارهٔ جزای بدکاران است، نه دربارهٔ پیروی از هوای نفس. ❌

نفس امّاره – نفس لوّامه – «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا...»→ ترتیب برعکس شده (اول امّاره بعد لوّامه)، در حالی که متن سؤال می‌گوید ابتدا قیام علیه تمایلات (لوّامه) و بعد ستم به خویش (امّاره). پس ترتیب غلط است. ❌

نفس لوّامه – نفس امّاره – «أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ...»→ کاملاً درست: هم ترتیب درست است و هم آیه دقیقاً اشاره به نفس امّاره دارد. ✅

نفس امّاره – نفس لوّامه – «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا...»→ باز ترتیب غلط است و آیه هم ربطی به امّاره یا لوّامه ندارد (درباره پاداش نیکوکاران است). ❌

✅ نتیجه: تنها گزینهٔ درست گزینه 3 است.