متن شامل دو قسمت است؛ قسمت اول یک رابطۀ علت و معلولی است که علت کاهش انگیزۀ تحصیلی را سخت‌گیری بیش از حد مادر در اول ابتدایی می‌داند. و در قسمت دوم مبنای این نتیجه‌گیری را «وابستگی زمان رسیدگی به تحصیل کودک» و «تعداد غیبت‌های آن‌ها در دبیرستان» در نظر گرفته است.

از آنجایی که مبنای نتیجۀ قسمت اول، قسمت دوم متن است، پس باید ارتباطی میان این دو قسمت وجود داشته باشد. با توجه به متن در می‌یابیم:
الف) زمان رسیدگی به تکالیف کودک در اول ابتدایی معادل سخت‌گیری مادر در نظر گرفته شده است.
ب) همچنین تعداد غیبت‌های دانش‌آموز دبیرستانی معادل کاهش انگیزۀ تحصیلی است. بنابراین هر گزینه‌ای که یکی از این ارتباط‌ها را کم‌رنگ جلوه دهد، باعث تضعیف استدلال متن می‌شود.

بررسی گزینه‌ها:
گزینهٔ 1: ارتباط نتیجه‌گیری قسمت (ب) توضیحات پاسخ را تضعیف کرده است.
گزینهٔ 2: فارغ از درست یا نادرست بودن آن، استدلال فوق را تضعیف می‌کند، چون اساساً هیچ ارتباطی به علت و معلول مسئله ندارد. 
گزینهٔ 3: عملا بروز کاهش انگیزۀ تحصیلی را بعد از دبیرستان عنوان کرده است و ارتباطی با استدلال متن ندارد.
گزینهٔ 4: به ارتباط معکوس استدلال متن قوت داده است. در واقع، استدلال متن را کمتر تضعیف کرده است. 

(بخش 2 - استدلال بر پایۀ گزاره‌های منطقی - تقویت یا تضعیف استدلال)