{{ (unreadNum > 99)? '+99' : unreadNum }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
{{ number }}

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

عبارت زير با همه‌ی ابيات ارتباط مفهومی دارد، به‌جز:

«هر عصب و فكر به منبع بی‌شائبه‌ی ايمان وصل بود كه خوب و بد را به‌عنوان مشيت الهی می‌پذيرفت.»

1 ) 

به دُرد و صاف تو را حكم نيست خوش دركش / كه هرچه ساقی ما كرد عين الطاف است (دُرد و صاف: ناخالص و خالص)

2 ) 

نه بی‌ارادت او بر زمين ببارد ابر / نه بی‌مشيت او بر هوا بجنبد باد

3 ) 

مرا جفا و وفای تو پيش يك‌سان است / كه هرچه دوست پسندد به جای دوست نكوست

4 ) 

چنان به ياد تو شادم كه فرق می‌نكنم / ز دوستی كه فراقست يا وصالست اين

پاسخ تشریحی :
نمایش پاسخ

مفهوم «راضی بودن به رضای خدا» كه در عبارت صورت سؤال است، در همه‌ی ابيات به‌جز بيت 2 به نوعی ديده می‌شود. بيت 2 می‌گويد: هيچ امری از اراده‌ی خداوند بيرون نيست.

تحلیل ویدئویی تست

تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!

محمد شهبازی