راه رهایی انسان را نه از بیرون علم، بلکه از درون علم جست و جو می‌کند و معتقد است که علوم اجتماعی با تشخیص و افشای سلطه در مناسبات انسان به رهایی او کمک کند. - به معنای شناخت متقابل هویت‌هاست و تکثر و تنوع زبانی، نژادی و قومی را مانع وحدت و همدلی نمی‌داند.

علم چراغی نیست که تاریکی‌ها را روشن کند و موانع را از پیش‌پای انسان بردارد و آنچه تا امروز به نام علم و دانش جهان شمول مطرح بود، صرفاً ابزار عده‌ای برای سرکوب عده ای دیگر بود. - جدایی فرانسوی‌زبانان ایالت کبک از انگلیسی‌زبان‌ها در کانادا و کشمکش میان فلامان‌ها و والون‌ها در بلژیک از مصادیق آن است.

تأکید بر تنوع و تکثر هویت‌ها و اصالت بخشیدن به آن به معنای انکار اشتراک و وحدت انسان‌هاست و فرصت گفت‌وگو و معارفه انسان‌ها و فرهنگ‌ها را از بین می‌برد. - گروه‌های به حاشیه رانده‌شده را به رسمیت می‌شناسد و از آنان حمایت می‌کند.

بشر همواره به سرکوبی که از طریق قدرت و ثروت صورت می‌گرفت حساس بود و اکنون متوجه سرکوبی است که به وسیله دانش اعمال می‌شود و دیگر به آن تن نمی‌دهد. - گاهی به صورت افراطی بر تفاوت‌ها و گوناگونی‌ها تأکید می‌کند و سبب بهترشدن روابط و درک تفاوت‌ها و احترام افراد به یکدیگر

می‌شود.