بررسی دقیق و شفاف گزینه‌ها:

گزینه 1: «وه که با خرمن مجنون دل‌افکار، چه کرد؟»

این پرسش «تعجبی» است. شاعر از شدت تعجب و حیرت این سؤال را مطرح کرده است.

نتیجه: استفهام انکاری نیست.

گزینه 2 («به کدامین سفر امشب دل من می‌آید؟»)

این یک سؤال واقعی و حقیقی است. شاعر واقعاً نمی‌داند دلش به کدام سمت خواهد رفت و می‌خواهد پاسخ این سؤال را پیدا کند.

نتیجه: استفهام انکاری نیست.

گزینه 3 («مایهٔ نقد بقا را که نان خواهد شد؟»)

سؤال واقعی است. شاعر واقعاً نمی‌داند (یا تردید دارد) که کسی پیدا می‌شود حقیقت و معنویت را به مادیات تبدیل کند یا نه.

نتیجه: استفهام انکاری نیست.

گزینه 4 («یا کیست آن‌که شکر یکی از هزار کرد؟»)

شاعر با این پرسش، تأکید دارد که هیچ‌کس شکرگزاری کامل نکرده است. او در حقیقت انتظار جواب ندارد. سؤال با هدف رد پاسخ است؛ یعنی معنای سؤال این است که: «هیچ‌کس شکر یکی از هزار نعمت خداوند را انجام نداده است.»

نتیجه: استفهام انکاری است.